بازرسان سازمان ملل در سوریه

شورای امنیت سازمان ملل درباره عملی شدن پیشنهاد دبیرکل سازمان ملل بان کی مون برای امحای سلاح‌های شیمیایی تا نیمه سال میلادی آتی به توافق رسید.

ژرار آرو سفیر فرانسه در سازمان ملل و نماینده روسیه در سازمان ملل ویتالی چرکین پس پایان مذاکرات روز جمعه ۱۱ اکتبر اعلام کردند که پانزده عضو شورای امنیت پیشنهاد بان کی مون را به مرحله عمل برسانند و سریع تر برای امحای تسلیحات شیمیایی سوریه اقدام کنند.

بان کی مون در نامه ۱۱ صفحه ای خود پیشنهاد داده بود گروهی مشترک از سازمان ملل و سازمان خلع سلاح های شیمیایی (OPCW) با قریب به ۱۰۰ نفر این «ماموریت بی سابقه و خطرناک» را اجرایی کنند.

آگشین مهدیف سفیر آذربایجان در سازمان ملل که کشورش ریاست دوره ای شورای امنیت را برعهده دارد گفت که پیش نویسی از نتیجه جلسه روز جمعه ۱۱ اکتبر را به دبیرکل تحویل خواهد داد.

تاکنون ناظران بین المللی از سه سایت سلاح های شیمایی سوریه بازدید کردند. آنان می بایست بیش از ۲۰ سایت را پوشش دهند. زمان یک سال کوتاه ترین بازه زمانی است که برای امحای سلاح های شیمیایی اختصاص داده شده است.

سازمان خلع سلاح های شیمیایی اعلام کرد بازدیدهایی که تا پیش از این انجام شد، هر سه در مناطق تحت کنترل دولت بود و همین امر بازدیدها را سریع تر کرد. اما از این پس که کارشناسان می بایست از سایت هایی که در مناطق تحت کنترل معترضان هستند نیز دیدار کنند، خطر و ناامنی مسئله بیشتر می شود.

جایزه صلح نوبل به OPCW اهدا شد

با در نظر گرفتن خطرهای استراتژیک و شیمیایی، کمیته صلح نوبل امروز جمعه اعلام کرد، سازمان خلع سلاح های شیمیایی (OPCW) را به دلیل تلاش های این سازمان برای جهان بدون سلاح شیمیایی شایسته دریافت این جایزه تشخیص داده است.

یوربیون یاگلاند رئیس نروژی کمیته صلح نوبل همچنین به توافقنامه خلع سلاح های شیمیایی که روسیه و آمریکا نیز آن را امضا کرده اند، اشاره کرد و این توافقنامه را برای جهان بدون سلاح شیمیایی بسیار با اهمیت دانست.

سازمان منع تسلیحات شیمیایی یک نهاد بین‌‌ – دولتی است که در سال ١٩٩٧ میلادی و براساس کنوانسیون منع تسلیحات شیمیایی تاسیس شد.

مقر این سازمان در شهر لاهه، هلند، است و تشکیلات آن تحت نظر دولت‌های امضاکننده کنوانسیون منع تسلیحات شیمیایی اداره می شود.

وظیفه اصلی سازمان منع تسلیحات شیمیایی شامل امحای تسلیحات تجهیزات و تسلیحات شیمیایی و امکانات تولید آنها، بازرسی از کشورهای امضاکننده کنوانسیون به منظور حصول اطمینان از عمل به تعهدات آنها و تلاش برای حسن اجرای مفاد کنوانسیون است.