سوریه

جان کری وزیر خارجه آمریکا درباره اجرای طرح «بی»  در سوریه، در صورت ناکامی تلاش های سیاسی، به ویژه پس از ناکامی نشست اخیر ژنو سخن می گوید. کری می گوید طرح «بی» شامل مسلح کردن مخالفان سوری و طرح های نظامی جایگزین است. چه کسی این حرف ها را باور می کند؟ گمان نمی کنم کسی باور کند!

لوران فابیوس وزیر خارجه فرانسه، روز گذشته (چهارشنبه)، با ابراز شک و تردید درباره میزان پایبندی آمریکا به حل  و فصل بحران سوریه، گفت: «سیاست «مبهم» آن ها به مشکل کمک می کند». وی می افزاید: «پیرامون شرکت کنندگان در این ائتلاف ابهاماتی وجود دارد… اما نمی خواهم آنچه را که قبلاً در مورد طرح جامع ائتلاف گفته بودم تکرار کنم… با این حال احساس نمی کنیم که تعهدی قوی درباره تحقق آن وجود داشته باشد». فابیوس که استعفای خود را اعلام کرد گفت انتظار ندارد که اوباما طی ماه های آینده رویکرد خود را تغییر دهد. وی افزود: «گمان نمی کنم پایان دوره ریاست جمهوری اوباما، او را به اندازه ای که وزیرش اعلام می کند ( اشاره به جان کری) به تحرک وا دارد». شاید برخی ها بگویند فابیوس به این دلیل اکنون این چیزها را می گوید چون در حال ترک پست خود است، ولی واقعیت چیز دیگری است. شک و تردیدی که وزیر فرانسوی درباره موضع آمریکا اعلام کرد، همان چیزی است که در پشت درهای بسته گفته می شود، و همان چیزی است که برخی از خود دولت آمریکا هم درباره اوباما می گویند.

خطر این که هیچ کس، سخنان کری و آمریکایی ها را در سوریه باور نمی کند، در این است که روس ها و ایرانی ها از این امر کاملاً آگاهند، به همین دلیل طرح های آن ها در گفت و گوها بر مبنای نگه داشتن آمریکایی ها در شرایطی است که خودشان می خواهند، و همزمان به کار خود در میدان، یعنی ضربه زدن به مخالفان و تقویت نظام اسد ادامه می دهند. روس ها و ایرانی ها به آمریکایی ها نه نمی گویند، و آن ها را تحریم نمی کنند، بلکه در مطالعه هر پیشنهادی درگیر می شوند، و با آمریکایی ها، به صورت علنی و غیر علنی در ارتباط هستند، اما اقدام مسلحانه آن ها در سوریه یک لحظه متوقف نمی شود. زیرا روس ها و ایرانی ها آگاهند که دولت اوباما در اتخاذ موضع گیری های واقعی، جدی و علاقمند نیست. این امر سخنان تردید آمیز وزیر خارجه فرانسه درباره موضع اخیر آمریکا، به خصوص در مورد طرح «بی» که جان کری مطرح کرد را تأکید می کند. بدتر از همه این است که آمریکایی ها در حال حاضر به مطالعه طرحی پرداخته اند که روس ها به آن ها ارائه داده اند، بدین معنا که مسکو مخالفان را بمباران می کند، و به نجات اسد ادامه می دهد، و طرح ها و پیشنهاداتی را ارائه می کند!

تمام این امور به دلیل قدرت روس ها یا ایرانی ها نیست که صورت می گیرد، بلکه به دلیل عدم  وجود هر گونه اقدام واقعی توسط دیگران بر روی زمین، برای مجبور ساختن روس ها و ایرانی ها به دادن امتیازات و نشستن پای میز مذاکرات است.  البته، همان طور که بارها و بارها گفته شده است، این برای روس ها و ایرانی ها یک پیروزی به شمار نمی آید، یا نجات اسد محسوب نمی شود، بلکه به معنای عمیق تر شدن فاجعه انسانی در سوریه، و افزایش نسبت خطرات در تمامی منطقه، و حتی اروپا است، و این همان چیزی است که پرزیدنت اوباما و دولتش نسبت به آن بی اطلاعند، با جود این که جیمس کلاپر، مدیر اطلاعات  ملی آمریکا گفته است: «در تمام ۵۰ سالی که در اطلاعات کار می کردم، به یاد ندارم که با الگویی از بحران یا چالش مواجه شده باشم که متنوع تر از بحرانی باشد که در حال حاضر با آن روبه رو هستیم».