ایران خود که تحت تحریم‌های سفت و سخت غرب است و اقتصادش سیر نزولی را پیش گرفته همچنان به پیمان خود با سوریه متعهد ماند و از پشتیبانی از سوریه دست نکشید. این بازی به قیمت بدنام‌تر شدن ایران در دنیای سیاست غرب شده است که به نظر می‌آید با داشتن روسیه و چین – دو کشور عضو دائم شورای امنیت سازمان ملل متحد که حق وتو قطعنامه‌های این سازمان را دارند – چندان اهمیتی به سیاست‌های اروپا و آمریکا نمی‌دهد.
چین با وتو کردن تازه‌ترین قطعنامه پیشنهادی غرب در سازمان ملل به نوعی نقش سپر دفاعی سوریه در برابر تحریم‌های غرب را بازی کرد و این بار با خرید نفت سوری پشتیبانی خود از این کشور را به کمال رساند. سیترول، شرکت نفتی دولتی سوریه با استفاده از ناوهای نفتی ایرانی نفت را به مقصد چین روانه کرد.
منبع خبری رویترز مقامی است که شرکت سیترول از وی خواسته بود در این معامله به طرف سوری کمک کند اما وی از این کار سر باز زده بود. وی خریدار چینی را شرکت دولتی ژوهایی ژنرونگ معرفی کرد که پیشتر در دی ماه سال گذشته هدف تحریم‌های آمریکا قرار گرفته بود. وی گفت: «سوری‌ها می‌خواستند مستقیم نفت را به چین بفرستند اما با کمبود امکانات مواجه شدند.»
سخنگوی شرکت ژوهایی ژنرونگ تنها به اظهار بی‌اطلاعی در این باب بسنده کرد و گفت: «من هرگز چیزی در این خصوص نشنیدم.» وی از اظهار نظر دقیق‌تر در این باره خودداری کرد.
آمریکا شرکت ژوهایی ژنرونگ را در ماه ژانویه به آن سبب تحریم کرد که بزرگترین فروشنده محصولات پتروشیمی به ایران به شمار می‌رود. اما با وارد شدن این شرکت به بازی بزرگتری با حضور سوریه ایزوله کردن می‌تواند پیامدهای جدی برای چین در بر داشته باشد.
از آن جایی که تحریم‌های غرب بر سوریه اقتصاد سوریه را به سمت زوال سوق داده و این کشور دیگر قادر نیست همان اندک نفت خود را به هر کشوری بفروشد، از هر وسیله‌ای استفاده می‌کند تا مشتری چینی خود را حفظ کند.
آمار تخمینی حاکی از آن است که این معامله ۸۴ میلیون دلار برای دولت اسد ارزش داشته است و هر بشکه نفت را با تخفیف و با بهای بشکه‌ای ۱۰۰ دلار به چین فروخته شده است. البته این رقم برای اسد که با چنین اقتصاد تحریم شده ضعیفی روبرو است بسیار با ارزش است.
منبع خبر رویترز اضافه کرده بود سیترول سوریه ونزوئلا را هم در لیست داشته تا در صورت لزوم از این کشور برای ارسال محموله نفتی خود کمک بگیرد.
تانکرهای نفتی حامل نفت سوری تحت پرچم کشور مالت و با مسئولیت شرکت ISIM Tour راهی چین شده بود. زمستان سال گذشته وزارت خزانه‌داری ایالات متحده آمریکا مدعی شد این شرکت یک شرکت ایرانی است که برای دور زدن تحریم‌های غرب در کشور ثالث ثبت شده است.
رهیابی‌های ماهواره‌ای نشان از آن دارد که تانکرهای نفتی مذکور آخرین بار در بندر مصری پورت سعید دیده شده است. از مقصد نهایی این نفتکش خبری در دسترس نیست اما احتمال زیادی وجود دارد که در بندری در چین یا سنگاپور لنگر بیاندازد.
منبع خبری رویترز گفت: «من باید ترتیبی می‌دادم که این کشتی یا در جنوب چین یا در سنگاپور بار خود را تحویل دهد.»
