حسن روحانی رییس جمهور ایران - آسوشیتدپرس

حسن روحانی رییس جمهور ایران – آسوشیتدپرس

هر چه قدرت سیاسی و نظامی و دیپلماتیک «طوفان قاطع» بیشتر می شود، رژیم ایران دیوانه تر می شود و دشمنی واقعی خود را با عربستان سعودی بیشتر نشان می دهد. حسن روحانی رئیس جمهور ایران کار خوبی کرد که با متهم کردن عربستان به اتهامات دروغین مانند «کشتن کودکان» و «کاشتن بذر دشمنی در یمن»، همه طناب های بین کشورش و ریاض، که در اصل پوسیده بودند، را پاره کرد. کار خوبی کرد که با باز تولید اتهامات سید علی خامنه ای رهبر ایران، زمانی که با اتهامات کاذب دیگری عملیات «طوفان قاطع»، که بر ضد حوثی ها یعنی شریک و هم پیمان او انجام می شود، را « نسل کشی » خواند. رژیم ایران چهره واقعی خود را روز به روز بیشتر آشکار می کند. چهره ای که روحانی با عنوان رئیس جمهوری «اصلاح طلب» سعی می کرد آن را زیبا نشان دهد و تظاهر می کرد که با رئیس جمهور پیش از خود یعنی احمدی نژاد، تفاوتی ریشه ای دارد. فرم عمومی سیاست ایران ممکن است کمی متغیر باشد، اما محتوای آن بر خط مقام رهبری ثابت است.

آیا روحانی، از توجیه اتهامات بی سابقه ، و از ایفای نقش مظلوم نمایی شرمنده نیست در حالی که کشورش در قتل ۳۰۰ هزار انسان و آواره شدن ۱۳ میلیون نفر دیگر در سوریه مشارکت دارد؟ آیا با خود در تضاد نیست در حالیکه شبه نظامیان گروههای مردمی مورد حمایت ایران، در دیالی، سامرا و جنوب بغداد تخلفات خطرناکی مرتکب می شوند؟ رژیم ایران پس از آنکه به نفوذ خود در گروه حوثی ها اعتراف کرد، و پس از آنکه طرح او در باز سازی تجربه شبه نظامیان گروه مردمی در یمن توسط عربستان سعودی شکست خورد، به نوعی هاری دچار شد. به همین علت است که رژیم ایران برای متهم کردن و توهین غیر از عربستان کسی را پیدا نکرد. و این قابل درک است، چرا که عربستان تقریباً تنها کشوری است که سرسختانه در برابر طرح توسعه طلبی ایران در منطقه ایستادگی کرده و می کند. و تنها کشوری است که فریب دعوت رژیم ایران برای تقریب و ایجاد روابط حسنه را نخورده است. حتی با وجود بهبودی کم رنگ روابط عربستان و ایران در زمان دو رئیس جمهور پیشین یعنی خاتمی و رفسنجانی، ریاض با هوشیاری بسیار برخورد می کرد، و در تقویت روابط عجله به خرج نداد، زیرا به خوبی می دانست که به هیچ عنوان نمی توان به ساختار رژیم ایران اعتماد کرد.

در ماه دسامبر (آذر ماه) سال ۲۰۱۳، اندکی پس از پیروزی حسن روحانی در انتخابات ریاست جمهوری، وی مقاله ای در بررسی سیاست خارجی خود نوشت و از عبارت هایی استفاده کرد که از رئیس جمهور کشوری مانند سوئیس می توان آنها را درک کرد نه از رئیس جمهوری کشوری مانند ایران. مانند عنوان کردن این عبارت که «کشورش نشان دهنده صدای میانه در منطقه است»، و «به جلوگیری از رویارویی و دشمنی علاقمندیم» و « به اعتدال و احساس مشترک پایبند هستیم»، خلاصه مضمون نامه او که عمدتاً خطاب به غرب بود، این بود: «ما خوب هستیم ولی شما بدگمان هستید. ما میانه رو هستیم نه عرب های افراطی خلیجی». کجاست تعهدات وعده داده شده روحانی به جای وارد کردن اتهامات احمقانه به عربستان که نمی توان آن را جز پوچی و عدم دور اندیشی و حماقت سیاسی به چیز دیگری توصیف کرد؟ صنعا مشکل دارد و سخنان دفاعی از تهران بیرون می آید. نبرد در مرزهای عربستان و یمن است و هیچ گونه تغییرات جغرافیایی که مرزهای ایران را به یمن پیوند بزند به وجود نیامده است.

ما باید از رژیم ایران تشکر کنیم که رئیس جمهوری مانند حسن روحانی را به ما معرفی کرد. او به عنوان رئیس جمهوری روشن فکر و علاقمند به روابط کشورش با همسایگان خود، از زمان انتخاب شدن به عنوان رئیس جمهور ایران، رهبری عملیات بازاریابی خارجی بزرگی را به عهده دارد. واقعیت این است که حجم دشمنی که او نشان داد از میزان دشمنی که احمدی نژاد رئیس جمهور بی پروای پیشین نشان داده بود بیشتر است. واقعاً… این که دشمنی ایران به عربستان واضح و روشن و صریح باشد، هزاران بار بهتر از آن است که مخفیانه باشد.

یک ضرب المثل قدیمی می گوید: دشمن دانا به از دوست نادان. چه حیله ای می توان اندیشید اگر دشمنت نادان باشد؟ سران رژیم ایران این گونه اند، و حسن روحانی رئیس جمهور تهاجمی این گونه است.