نصر حریری رئیس هیات مذاکره کنندگان معارضان سوری روز پنجشنبه (دهم مه) در گفت و گو با «الشرق الأوسط» در لندن گفت: «ایران برنامه هشت گانه ای از جمله ساخت پایگاه های نظامی دائم برای افزایش نفوذ و تداوم حضور در سوریه به اجرا گذاشته است».
او افزود «حمله به چندین مرکز در سوریه در شامگاه چهارشنبه و بامداد پنجشنبه به منظور تسویه حساب بین دو کشور اشغالگر انجام شد».
او ضمن کم اهمیت خواندن تاثیر عملیات نظامی اخیر بر دست یابی به راهکار سیاسی گفت « ۷۰ درصد مساحت سوریه در سال ۲۰۱۳ در دست گروه های اپوزیسیون بود اما به راهکار سیاسی نرسیدیم. حالا هم که حکومت ۶۰ درصد خاک سوریه را به تصرف خود در آورده باز هم راه حل سیاسی تحقق نیافته است. آنچه در سوریه می گذرد نبرد بین حکومت و اپوزیسیون نیست چرا که اصولا در سوریه هیچ یک از طرف های درگیر نه دارای پایگاه مردمی و نه بخشی از جامعه هستند. ما به عنوان هیئت مذاکره کنندگان معارض سوری با توده های مردم ارتباط داریم و بازگو کننده آمال و خواست این مردم هستیم. ضمنا، مساله سوریه دیگر یک موضوع داخلی نیست که به یک معضل منطقه ای و حتی بین المللی تبدیل شده است. حالا اینکه حکومت توانسته به یک سری موفقیت های نظامی برسد به این معنی نیست که همه مشکلات اساسی حل شده است. پس مبارزه با تروریسم چه می شود؟ مساله پناهجویان و آوارگان چطور؟ این همه نابسامانی و بی ثباتی چطور؟ پس اقتصاد چه می شود؟ بازسازی چطور؟ آیا مساله اشغال سوریه توسط ایران حل شد؟ نه همه این چالش ها پابرجا هستند و تنها با یک راهکار فراگیر در سوریه حل می شوند. وقت آن رسیده که خون و خونریزی تمام شود و گذار سیاسی تحقق یابد».
وی در ادامه خاطر نشان کرد «حکومت ایران برای ماندن در سوریه هشت برنامه در نظر گرفته است «نخست: کارشکنی برای دست یابی به راهکار سیاسی. دوم: اعطای تابعیت سوری به نیروهای شبه نظامی و تصرف املاک در سوریه. سوم: اعزام ده ها هزار نیروی خارجی به سوریه. چهارم: کنترل مراکز تصمیم گیری. پنجم: ساخت پایگاه نظامی. ششم: ساخت انبار و کارخانه های اسلحه سازی. هفتم: انعقاد قراردادهای اقتصادی برای کسب ثروت کلان. هشتم: دامن زدن به اختلافات فرقه ای».
وی خاطر نشان کرد «حالا قاسم سلیمانی (فرمانده سپاه قدس) به دلیل این اقدامات و فعالیت ها حاکم واقعی در سوریه شده است».
