معترض فلسطینی پس از شلیک گاز اشک آور از سوی سربازان اسراییلی از محل تظاهرات در کرانه غربی می گریزد – ۱۶ ژوییه ۲۰۱۴ – رویترز
حازم الأمین، یکی از همکاران ما، مقاله مهمی در روزنامه «الحیات» تحت عنوان: «حماس مجدداً به سوی تهران… به جای رام الله»، نوشت و در آن گفت که حماس به سوی «آغوش اول خود ایران» بازگشت، آنهم پس از آغاز شکستهایی که از اقیانوس تا خلیج ، از مصر و تونس گرفته تا سوریه و اردن و در نهایت یمن، به بدنه اخوان المسلمین ضربه زد».
الأمین مقاله خود را پس از اعلام اخیر حماس مبنی بر از سرگیری مجدد روابطش با ایران، و پیش بینی سفر خالد مشعل به تهران نوشت. خلاصه مقاله الأمین این است که حماس مانند کسی است که در حفره افتاده و به حفر ادامه می دهد، بطوریکه حماس سعی کرد در انقلاب سوریه بی طرف بماند تا ایران را از دست ندهد، الأمین می پرسد، با توجه به نزدیکی مجدد این جنبش با ایران، حماس چگونه می تواند روابط بین مصر و ایران را نزدیک کند؟ و حماس چگونه می تواند با موضع همه منطقه نسبت به ایران، گذشته از پیامدهای بحران سوریه که عربستان تا به امروز آن را جدی گرفته است، و حتی برکناری اسد، کنار بیاید؟ الأمین همچنین از حماس این سؤال را می پرسد که چگونه می تواند عواقب ناشی از همکاری با «تهران پایتخت امپراتوری مذهبی دیگر، و قصر خلفای دیگر» را تحمل کند؟ وی با اشاره به نشانه هایی از شکاف بین اعضای حماس ، می پرسد: در صورتی که خالد مشعل تصمیم بگیرد در ایران مستقر شود، چه چیزی برایش باقی خواهد ماند؟ و چگونه «از آنجا با اسرائیلی ها مذاکره خواهد کرد»؟
و در همین رابطه، آخرین سؤالی که الأمین آن را نپرسید و ما اینجا آن را مطرح می کنیم این است: چه کسی غزه را از خرابکاری های حماس باز خواهد ستاند؟ اگر عربستان و امارات، با همکاری ارتش و مردم مصر، اقدام به باز پس گیری مصر از اخوان المسلمین کردند، همانطوری که در خلیج و جاهای دیگر به مقابله با آنها پرداختند، چه کسی غزه را از خرابکاری های اخوان باز پس خواهد گرفت؟ و چه کسی به ماجراجویی های حماس در آن جا پایان خواهد داد؟ و اصلاً چه کسی می پذیرد که حماس همانند حزب الله که برای دفاع از اسد به خون مردم سوریه آلوده است، و منافع ایران که نیازمند حمایت فرقه ای در عراق و مشابه آن از طریق حوثی ها در یمن است، مجدداً به عنوان بازویی برای ایران تبدیل شود؟ موضع کشورهای حوزه خلیج بویژه پس از آشتی با قطر، و نفی «اخوان المسلمین»، و مقابله با خرابکاری های آنها چگونه خواهد بود در حالی که با بازگشت مجدد حماس به آغوش ایران، و تبدیل کامل قضیه فلسطین به یک ورقه مذاکراتی در دستان ایران، موافق است؟
چگونه اخوان در مصر و تونس سقوط می کنند و در خلیج و اردن و سوریه، که در عمق انقلاب است، دهانشان بسته می شود؟ در حالی که در غزه بوسیله حماس، که همچنان با قضیه فلسطین تجارت می کند، مورد قبول واقع می شوند؟ اینک چه کسی در صدد متوقف کردن این خرابکاری در غزه، تلاش خواهد کرد؟ و چه کسی ضامن عدم وابستگی مجدد آن به بازی ایران، خواهد بود؟ سؤالاتی جدی که پیش از این، در طول یک دهه گذشته و شاید بیشتر، در این بخش مطرح کردیم، و افراد عاقلی مثل ما آنها را مطرح کردند و جز حملات اتهام به خیانت و توهین های بی ارزش، برای آنها پاسخی نیافتیم. و امروز این سؤال مجدداً تکرار می شود: پس از اینکه مصر اقدام به برخورد جدی با مرزهایش با غزه، خصوصاً پس از اثبات دست داشتن حماس در تهدید امنیتی مصر.. این بار خرابکاری های حماس و سازمان اخوان المسلمین را چه کسی متوقف خواهد کرد و غزه را از آن ها نجات خواهد داد؟ و چه زمانی؟
توجه : این مقاله به مدت دو هفته به علت مشغله نویسنده متوقف می شود.
