بخشی از ویرانه های بمباران هوایی نیروهای ائتلاف که مواضع شورشیان حوثی را در صنعا هدف قرار داد (عکس از آژانس عکس خبری اروپا)

هیچ جنگی در دنیا بدون ضرر و زیان نیست، حتی هنگامی که پلیس بخواهد بین مردم امنیت ایجاد کند، باعث ضرر و زیان هایی می شود. «طوفان قاطع» مانند دیگر جنگ ها است، و متأسفانه باعث خسارت هایی خواهد شد. به طور یقین این امر توجیه کننده افزایش حملات هوایی هوشمند ، بیش از آنچه انتظار می رفت، نیست. ابزار آلات جنگی جدید بسیار تغییر کردند، و هدف ها به طور دقیقی از پیش مشخص می شوند. همان طور که در «طوفان قاطع» پایگاهها و مؤسسات نظامی، چه آنهایی که متعلق به شبه نظامیان حوثی هستند، و چه نیروهای وابسته به علی عبدالله صالح رئیس جمهور مخلوع یمن، مورد هدف قرار می گیرند.

به دور از رسانه های ایرانی که سخنگوی حوثی ها هستند، و هیچ عاقلی حرف آن ها را باور نمی کند که غیر نظامیان هدف قرار داده شوند، اما اگر یمن تحت سلطه حوثی ها باقی بماند، خسارت های واقعی مورد انتظار چندین برابر از آنچه جنگ بر جای می گذارد خواهد بود. صنعا و عدن و مأرب و حضر موت و الحدیده و تعز، زیر بار جنگ داخلی فرقه ای کشیده می شدند، و حملات تروریستی بیشتری را دریافت می کردند. شکی نیست که ما شاهد یک فاجعه انسانی دیگری خواهیم بود، مانند آنچه در سوریه و تحت پوشش رژیمی فاقد مشروعیت، که از سوی ایران حمایت نظامی می شود، اتفاق افتاد. یمن نیز به سوی خسارت های انسانی و اقتصادی پیش خواهد رفت که کسی جز خدا از وسعت و عظمت آن ها آگاه نخواهد بود.

و چون ارقام دروغ نمی گویند، توضیح می دهم که سوری ها از سال ۲۰۱۱ انقلاب مردمی مسالمت آمیزی را آغاز کردند و به لطف رژیم سرکوبگر بشار اسد، و ضعف جامعه بین المللی برای مداخله نظامی، دایره درگیری به تدریج در سراسر این کشور گسترش یافت، و به جنگی باز بین همه اطراف تبدیل شد که به خسارت های بشری و مادی هولناکی منجر شد تا جایی که در لیست خونین ترین جنگها در طول تاریخ قرار گرفت که بیشترین خسارت های مادی را داشتند. به طوری که تخمین زده می شود حدود ۳۰۰ هزار نفر در سوریه کشته شده اند. در همین حال در حدود نیمی از ساکنان مجبور به ترک منازل خود شدند، و بیش از چهار میلیون شخص به کشورهای همسایه پناه بردند و هفت میلیون و ۶۰۰ هزار نفر در سوریه بی خانمان شدند. بنابراین اگر یمن در راه سوریه گام بردارد و مانند این خسارت ها یا حتی بخشی از آنها به آن برسد، چه کسی پاسخگو خواهد بود؟

اگر اوضاع به صورت بحران کنونی ادامه پیدا کند، خسارت های اقتصادی که یمن را در بر خواهد گرفت بسیار عظیم خواهد بود، و ممکن است به فاجعه ای انسانی نزدیک به آنچه در سوریه اتفاق افتاد منجر شود. یمن کشوری است که نیمی از بودجه آن به عربستان و کشورهای خلیجی وابسته است، و نیمی از شهروندان آن با روزانه کمتر از یک دلار زندگی می کنند. بیکاری در این کشور تا پیش از انقلاب ۲۵ در صد بود و تا سال ۲۰۱۳ به ۴۴ درصد رسید، و پیش بینی می شود که امسال به ۶۰ درصد برسد. اگر تکیه کردن بر وجوه ارسالی از سوی صدها هزار نفر از کارگران یمنی شاغل در کشورهای خلیج را نیز بر آن اضافه کنیم، که به طور یقین با وخیم تر شدن اوضاع این میزان کمتر خواهد شد، در این صورت یمن، با وجود ادامه کودتای حوثی ها، نخواهد توانست با شرایط دشوار معیشتی که روز به روز پیچیده تر می شود روبه رو شود، و سازمان های امداد بین المللی قادر نخواهند بود تراژدی که یمنی ها شاهد آن خواهند بود را پیش بینی کنند.

کشورهای متحد در «طوفان قاطع» به صنعا نیکی کردند، که آغازگر جنگی ضروری و ناگزیر بودند، تا تراژدی سوریه در نسخه جدید یمن تکرار نشود.

یمن به سوی تونل تاریکی گام بر می داشت که بدون صرف هزینه های سنگین از آن خارج نمی شد، اما کشورهای ائتلاف مسؤلیت نجات این کشور، که از اوضاع اقتصادی و سیاسی رنج می برد، را متحمل شدند.

با این حال، تمام هزینه های جنگ فعلی برای ریشه کن کردن حوثی ها، قابل مقایسه با زمانی نخواهد بود که به آنها اجازه به دست گرفتن و نابود کردن سیاسی و اقتصادی یمن داده می شد.