نتیجه انتخابات ناکامی چشمگیری برای گاندی و موفقیت بزرگی برای مودی است
با نزدیک شدن زمان اعلام نتیجه رسمی رای‌گیری در انتخابات پارلمانی هند، رسانه های خبری از شکست سنگین حزب حاکم کنگره و پیروزی حزب بهاراتیا جاناتا خبر می‌دهند.
روز جمعه، ٢۶ اردیبهشت (١۶ مه)، نتیجه انتخابات لوک سبها – شورای مردمی یا مجلس سفلای پارلمان هند – رسما اعلام می‌شود و براساس نتایج اولیه شمارش آرا، بهاراتیا جاناتا، حزب ملی‌گرای هندو و بزرگترین حزب عضو گروه موسوم به ائتلاف دموکراتیک ملی، توانسته است اکثریت لازم را برای تشکیل دولت بعدی به دست آورد.
تا کنون ارقام غیررسمی متفاوتی در مورد تعداد کرسی‌های متعلق به بهاراتیا جاناتا در پارلمان بعدی منتشر شده اما احتمال می‌رود این حزب و ائتلاف همراه آن بتوانند بین ٢۵٠ تا ٢٩٠ کرسی را کسب کنند.
در این دوره، مجلس سفلای هند ۵۴٣ نماینده انتخابی دارد و برای تشکیل دولت، کسب دست کم ٢٧٢ کرسی لازم است.
نتایج غیررسمی همچنین نشان می‌دهد که حزب کنگره ملی هند، که یک حزب چپ میانه است و از سال ٢٠٠٩ دولت را در اختیار داشته، در این انتخابات شکست سنگینی را متحمل شده و تعداد کرسی‌های ائتلاف متحد پیشرو به رهبری این حزب از حدود دویست و سی کرسی در دوره فعلی، به کمتر از هشتاد کرسی کاهش یافته است.
به گزارش خبرگزاری‌ها، اعضای ستاد مرکزی حزب بهاراتیا جاناتا در دهلی، پایتخت، با برگزاری مراسم دینی هندو، پیشاپیش آماده شرکت در جشن پیروزی در انتخابات و استقبال از دولت آینده به رهبری نرندرا مودی، رهبر حزب، شده‌اند. آقای مودی در ژوئن سال گذشته به رهبری حزب رسید و کسب پیروزی چشمگیر در این انتخابات موفقیت قابل توجهی برای این سیاستمدار شصت و سه ساله هندی است.
در مقابل، شکست سنگین حزب کنگره می‌تواند آینده راهول گاندی، معاون رهبر این حزب را به مخاطره اندازد. راهول گاندی فرزند راجیو گاندی و نوه ایندیرا گاندی، نخست وزیران پیشین هند است که هر دو در عملیات تروریستی جان خود را از دست دادند و مادر ایتالیایی تبار او، سونیا گاندی، رئیس کنونی حزب است اما پیش‌بینی می‌شد که این سمت دیر یا زود به راهول واگذار شود.
محور اصلی مبارزات در انتخابات این دوره پارلمان هند عبارت بود از مشکلات اقتصادی به خصوص تورم، کسری تجارت خارجی، کاهش نرخ برابری روپیه و کمبود سرمایه‌گذاری در صنایع زیربنایی به خصوص راهسازی، برق و آب، و مسایلی مانند فساد اداری و امنیت شهروندان.
دولت حزب کنگره، که منموهان سینگ سمت نخست وزیری آن را برعهده داشت، در ماه‌های منتهی به انتخابات کوشید اقداماتی را جهت سروسامان دادن به اقتصاد هند انجام دهد اما در این زمینه موفقیت چندانی کسب نکرد. در سال‌های اخیر، اقتصاد هند از رشد قابل توجهی برخوردار بوده اما اخیرا از نرخ رشد آن کاسته شده بود.
انتقال قدرت از حزب کنگره به حزب بهاراتیا جاناتا با استقبال بازارهای ارز و سهام مواجه شده و در آغاز معاملات روز جمعه در بازار بورس بمبئی، شاخص ارزش سهام حدود ۴ درصد رشد کرد و نرخ برابری روپیه در برابر ارزهای معتبر نیز افزایش یافت.
ظاهرا بازارهای پولی و مالی انتظار دارند دولت جدید به اصلاحات اقتصادی مورد نظر سرمایه‌گذاران مبادرت ورزد اما به گفته کارشناسان اقتصادی، چنین تغییراتی احتمالا برای توده مردم به خصوص طبقات کم درآمد هند چندان خوشایند نخواهد بود. به گفته آنان، انتظار می‌رود دولت بهاراتیا جاناتا دست کم در چند سال اول زمامداری، به اتخاذ تدابیری برای مقابله با کسری تراز پرداخت و مبارزه با تورم مبادرت ورزد که قطعا شامل سختگیری در مورد هزینه‌های دولتی و تحمیل ریاضت اقتصادی بر مردم خواهد بود.
در مقایسه با بهاراتیا جاناتا، حزب کنگره به طور سنتی یک حزب “میانه چپ” محسوب می‌شده و با وجود تحولی که در یکی دو دهه اخیر در تفکر اقتصادی تمرکزگرای حزب روی داده، دولت آقای سینگ گرایش چندانی به اتخاذ سیاست ریاضت اقتصادی از خود نشان نمی‌داد.
از نظر سیاسی، حزب بهاراتیا جاناتا به هواداری از اکثریت هندو و کم توجهی به سایر اقوام و مذاهب شهرت دارد و برخی از مخالفان آقای مودی او را به افراطی‌گیری دینی متهم کرده‌اند. در مقابل، حزب کنگره از نظر عقیدتی یک حزب کاملا سکولار و مدافع حقوق تمامی شهروندان هند شناخته شده است. آقای سینگ، نخست وزیر کنونی، پیرو مذهب سیک است.
هند از جمله معدود کشورهای در حال توسعه جهان است که از ابتدای کسب استقلال در سال ١٩۴٨ دموکراسی را به عنوان نظام حکومتی پذیرفت و در طول سال‌ها، توانست آن را در چارچوب یک ساختار فدرال حفظ کند. با وجود تنوع قابل ملاحظه قومیت‌ها و ادیان و مذاهب در هند و درگیری‌های گاه خونین بین گروه‌های متعصب دینی و قومی، دموکراسی هند توانسته است یکپارچگی ملی و نظم و امنیت مردم این سرزمین را حفظ کند.
به گفته منابع رسمی هند، در انتخابات اخیر بیش از هشتصد و چهارده میلیون زن و مرد هندی واجد شرایط رای‌دهی بودند و بیش از شصت درصد آنان در انتخابات شرکت کردند. به دلیل وسعت خاک و تعداد رای‌دهندگان و شرایط بومی، رای‌گیری در انتخابات پارلمانی هند در نه مرحله انجام شد و بیش از یک ماه به طول انجامید.
پارلمان هند دارای مجلس دیگری به نام راجیا سبها یا شورای ایالتی است که دویست و پنجاه عضو آن توسط نهادهای ایالتی و رئیس جمهوری، که یک مقام تشریفاتی و از نظر سیاسی بی‌طرف است، تعیین می‌شوند. نخست وزیر و اعضای کابینه هند باید همزمان از اعضای یکی از دو مجلس پارلمان باشند و معمولا اعضای اصلی نماینده مجلس سفلی هستند.
