بورکینی (مایو اسلامی)

آنچه غرب را از دیگر نقاط جهان متمایز می کند، اصل احترام به آزادی ها است، که آن را به عنوان یک فرهنگ باور دارد، و در قلب قانون اساسی به آن متعهد است و دولت و شهروندان را به آن ملزم می کند. به همین دلیل، شورای قضایی دولتی فرانسه دخالت کرد، و اقدامات شهرداری جنوب فرانسه درباره منع پوشیدن بورکینی (مایو اسلامی) در سواحل را مخالف با قانون اساسی دانست. بورکینی لباس شنای جدیدی است که زنان مسلمانی که علاقمند به گذراندن اوقاتی در سواحل، و یا شنا کردن در مکان های عمومی هستند از آن استفاده می کنند. بورکینی با سه موضع متضاد مواجه است. رؤسای شهرداری ها به علت اسلامی بودن با آن مخالفند، و اسلامگرایان افراطی نیز آن را به دلیل غیر اسلامی بودن قبول ندارند، و گروهی از مسلمانان پایبند به دین با آن موافقند.

اما شورای دولت، که بالاترین سلطه قضایی در فرانسه است، دادخواستی که در این باره ارائه شده بود  را مورد بررسی قرار داد، و ممنوعیت بورکینی را نقض آشکار آزادی های اصلی دانست.

مشکل تفاوت در فرهنگ ها را می توانیم درک کنیم، همچنین شرایط ترس و نفرت رو به رشد ساکنان محلی را می توانیم در نظر بگیریم. به طور مثال، نیس یکی از شهرهای ساحلی فرانسه است که پوشش اسلامی برای شنا را ممنوع کرد، باید به یاد بیاوریم که این شهر در ماه گذشته شاهد یک عملیات تروریستی بود، و در آن یک «داعشی» بیش از هشتاد نفر را به طور عمدی با خودرو زیر گرفت، که یکی از خشن ترین و وحشتناک ترین و هولناک ترین عملیات بود. در چنین فضای تب آلودی، طبیعی است که نظر اکثریت افکار عمومی فرانسه در همه پرسی اخیر، بر ضد پوشش شنای اسلامی باشد.

شاید تعداد زنان مسلمانی که به عنوان یک اقلیت لیبرال مسلمان بورکینی می پوشند از صد زن بیشتر نباشد، با این حال این نشان دهنده وضعیت رویارویی فرهنگی، و افزایش چالش ها در برابر مسلمانان غرب باشد؛ از محل کار گرفته، تا پوشش، مدرسه و غیره. پیش از این یهودیان اروپا نیز که با فرهنگ مسیحی اروپا زندگی کرده و ادغام شدند در همین مسیر رنج بردند، بخشی از سنت های خود را حفظ کردند اما بدون این که در متمایز کردن خود افراط کنند. حتی این خط وسط در نزد یهودیان اروپا از وجود گروه هایی که مملو از کینه و نفرت مذهبی و دشمنی با آن ها باشند جلوگیری نکرد، اما در کشورهای  تحت حاکمیت قانون که باید متخلفان مجازات شوند این مورد محدود باقی می ماند.

داشتن یک دین راستین، و پیروی از تعالیم آن، از آزادی هایی است که قانون اساسی آن را حمایت می کند، و  این امر اروپا را جاذبه ای برای میلیون ها مسلمان، و هندو و بودایی و حتی از فرقه های دیگر مسیحی کرد که از تبعیض فرقه ای تاریخی رنج می بردند. غرب سرزمین آزادی است، اما مساحت آزادی مسئله ای نسبی باقی می ماند، و تا زمانی که آزادی های دیگران را نقض نمی کند از تعرض مصون است. به طور مثال، عمر عبد الرحمن از واعظان فوق العاده بود و از رسانه های انگلیس برای دشنام دادن به جامعه و نظامی که به او پناه داده بود استفاده می کرد. او هنگامی به انگلیس آمد که در مصر به اعدام محکوم شده بود و تحت تعقیب بود. پلیس انگلیس سال ها او و خانه اش را از حمله نژاد پرستان خشمگین نگهبانی می کرد، سپس به اتهام دست داشتن با گروه های اسلامی که در دهه نود حملات نیویورک را انجام داده بودند به آمریکا فرستاده شد. به علت پوش و خوراک و آزادی بیان بر ضد نمادهای مذهبی، مرزهای آزادی در انگلیس و فرانسه و بلژیک و غیره محل بحث های داغ شد. افزایش تعداد پناهندگان مسلمان آن را بر افروخت و عملیات تروریستی مانند ریختن روغن بر روی آتش نفرت بر ضد اکثر مسلمانان صلح طلب آن را شعله ورتر کرد.

مسؤلان شهرداری که سواحل نیس، ویگو، و غیره را اداره می کنند، سعی دارند از این تصمیم سرپیچی کنند و از پوشیدن لباس شنای اسلامی جلوگیری کنند، این در حالی است که بسیاری از رسانه های فرانسوی این تصمیم قضایی را ستایش کردند و آن را یک پیروزی برای آزادی ها و قوانین جمهوری فرانسه دانستند. اما بورکینی یک قطعه از لباس های زیادی است. زیرا پیش از این یک تصمیم قضایی نقاب را ممنوع کرد، و هنوز هم مشکل بزرگی برای دستگاه های امنیتی و قضایی در اجرای آن وجود دارد. ما باید چرای آن را درک کنیم. قانون، حجاب را که تنها موی سر را می پوشاند منع نمی کند، بلکه نقاب را ممنوع کرد زیرا تمامی صورت را می پوشاند، و تهدیدی برای امنیت به شمار می آید، آن هم در زمانی که خیابان ها و میادین مجهز به دوربین ها و خبرچینانی هستند که با جستجو در چهره ها، به دنبال افراد تحت تعقیب هستند.

باید تغییرات اجتماعی که در جامعه مسلمانان اروپا رخ داده است را در نظر بگیریم. در گذشته نه چندان دور، اکثریت مانند دیگر افراد جمعیت می خوردند و می نوشیدند و می پوشیدند و درس می خواندند، اما افراط گرایی به آن وارد شد، همان گونه که پیش از آن در کشورهای اسلامی گسترش یافت. مسلمانان در اروپا می خواهند با گوشت حلال، بانکداری اسلامی، مدارس خصوصی اسلامی، حجاب و بورکینی خود را متمایز کنند. البته تمامی این ها با قوانین حمایت از آزادی های فردی تعارض ندارند، اما برای اکثر مسلمانان اروپا که افراط گرایی را اتخاذ می کنند و در انزوا از جوامع زندگی می کنند دشوار است. در حالی که دین اسلام، همه چیز را بر اساس شرایط برای آن ها آسان می سازند و تفسیرهای گوناگونی در این رابطه وجود دارد.