مسجدی در غزه که بر اثر حمله اسراییل ویران شده است – عکس از رویترز

هر قدر هم که دلیل و حجت همانند روز واضح و روشن باشد باز هم هستند کسانی که همانند پروانه بر گرد هاله توهم سرگردانند و هوا و هوس را هدایت گر راهشان می سازند.

در این روزها بیانیه ای از طرف جماعتی به اصطلاح علما که اکثراً از گروه اخوان المسلمین و یا در سلک این حلقه هستند، صادر گردیده است. این جماعت، مشتی طلبه که بارها در دام سیاسی اخوان گرفتار آمده اند را نیز همراه خود کرده اند.

این بیانیه گرچه به بهانه بحران فعلی غزه صادر گردیده اما هدفی جز حزب گرایی و اظهار دشمنی و خصومت را دنبال نمی کند. این بحران فارغ از همه چیز ضمیر همه انسان ها را به درد آورده است. اما اخوان و آنانی که از روی جهل و یا تجاهل در حلقه ایشان گرد آمده اند تنها به دنبال احتکار غزه هستند و تلاش می کنند تا بازتاب و نتایج سیاسی و رسانه ای این بحران را به نفع خود مصادره کنند، آن گونه که گویی غزه، ملک طلق اخوان و حماس است.

زشت ترین چیزی که در این بیانیه آمده، استفاده از ابزار تکفیر در یک مسأله کاملاً سیاسی است. چکیده این بیانیه که ماحصل این نشست را تشکیل می دهد این است که هر کس با خالد و الزهار و کانال ماهواره ای الجزیره و سیاست های استانبول و دوحه همراه نیست کافر و مرتد است، چرا که پشتیبان جبهه کفر در مقابل اسلام است.

این اظهارات از نظر دینی کاملاً جاهلانه و در عالم واقع نیز کذب محض است.

ولایت پذیری، حمایت و پشتیبانی، جنگ و صلح، آشتی و ستیز و صحبت هایی از این دست، مباحثی گسترده و پیچیده هستند که به وفور در کتب فقه قدیم یافت می شوند و در این جا محلی از اعراب ندارند. پس این عمل به تصویر کشیدن دروغ در لباس حقیقت است.

آیا این اولین باری است که در غزه جنگ رخ می دهد؟ قطعاً خیر. پس چرا تنها الان بیانیه تکفیر صادر می شود؟

یک پرسش؛ چرا در اواخر سال ۲۰۱۲ و در دوران ریاست محمد مرسی این شیوخ جان برکف چنین بیانیه ای را صادر نکردند؟

طرح پیشنهادی مرسی در آن زمان با طرح رئیس جمهور فعلی مصر عبدالفتاح السیسی هیچ تفاوتی به لحاظ محتوایی ندارد. گزارش تصویری روزنامه «الیوم السابع» مصر شاهدی بر این مدعاست و اگر تردیدی در این میان وجود دارد می توان به متن این روزنامه مراجعه کرد.

پس چرا حماس، از طرح پیشنهادی مرسی استقبال کرده و طرح پیشنهادی عبدالفتاح السیسی را با قاطعیت رد می کند؟ تنها هوا خواهی حزبی و بازی سیاسی است که می تواند در این میان مطرح باشد.

طرح پیشنهادی مرسی در اواخر سال ۲۰۱۲ از سوی شیمون پریز رئیس جمهور وقت سرزمین های اشغالی در مصاحبه ای که با شبکه اسکای نیوز انگلستان انجام داده بود مورد ستایش قرار گرفت و روزنامه «یدیعوت اخرونوت» نیز در سرمقاله خود به تمجید از مرسی پرداخت.

اما روزنامه واشنگتن پست، همانند همیشه اخیراً در مقاله آدام تیلور با سرزنش از دوران محمد مرسی یاد کرده و عجیب تر اینکه پایگاه اطلاع رسانی حزب عدالت و آزادی اخوان المسلمین نیز به تمجید از گزارش واشنگتن پست پرداخته است.

علیرغم تمامی این بازی ها، جماعتی که این بیانیه را صادر کرده اند باز هم از شفافیت و صداقت در دین و مبادی آن دم می زنند.

بیچاره کودکان غزه که خونشان معصومانه بر زمین ریخته می شود، و درود بر اطفال و سالخوردگانی که قربانی جنایت اسرائیل می شوند.

صادرکنندگان این بیانیه فراموش نکنند که خالد مشعل در مصاحبه با «سی ان ان» عنوان داشته که پایداری و مقاومت حماس، خود پیروزی است. او نابودی اسرائیل و فتح سرزمین های اشغالی را وعده نداده است.