حسن روحانی رئیس جمهور ایران در اتاق ملاقات - عکس از ای پی ای

حسن روحانی رئیس جمهور ایران در اتاق ملاقات – عکس از ای پی ای

شاید بتوان گفت چندان غیرمنتظره نیست که تنها چند روز پس از آغاز به کار رسمی حسن روحانی رئیس جمهور جدید ایران، موج اظهارنظرها و پیام های ضمنی یا صریح درباره مذاکرات و یا بهبود روابط ایران و غرب آغاز شده است.

حسن روحانی که ماه ها پیش از انتخابات ریاست جمهوری در ایران صراحتا از ضرورت مذاکره با غرب و رفع تحریم ها سخن گفته بود، روز سه شنبه هم در جریان مصاحبه مطبوعاتی گفت: “بنده به عنوان رئیس جمهور ایران اعلام می کنم که نظام جمهوری اسلامی ایران اراده سیاسی جدی برای حل مسأله هسته ای را با حفظ حقوق مردم ایران دارد و همزمان رفع نگرانی های طرف مقابل را نیز مدنظر قرار خواهد داد.”

به گزارش جام جم آنلاین، رئیس جمهور ایران با بیان این که مذاکرات با گروه ۱+۵ با شکست مواجه نشده است گفت: “بعد از این که مسئولین مذاکره کننده تعیین شدند با گروه ۱+۵ مذاکرات صریح تر و جدی تری خواهیم داشت.”

روحانی تأکید کرد که “سرلوحه کار باید گفتگو باشد نه تهدید، این کلید مسئله است.”

روحانی در جریان مراسم تحلیف خود در روز یکشنبه گذشته هم چنین سخنانی گفته بود. وی با اشاره به تحریم ها علیه برنامه هسته ای کشورمان گفته بود که کشورهای غربی اگر می خواهند شاهد تغییر باشند باید با ایران نه با زبان تهدید و تحریم بلکه به زبان تکریم سخن بگویند.

این اظهارات بلافاصله با واکنش و استقبال مایکل مان سخنگوی کاترین اشتون مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا قرار گرفت.

مان در گفتگو با بی بی سی گفت که اگر شک و تردید ها درباره اهداف برنامه هسته ای ایران بر طرف شود، دلیلی برای وجود تحریم ها نمی ماند.

سخنگوی اشتون درباره اظهارات روز یکشنبه روحانی در مراسم تحلیف، گفت: “ما حرف های رئیس جمهور جدید را شنیدیم و حرف های جالبی بود. ما همیشه به شریکان خود احترام می گذاریم.”

مایکل مان افزود: “ما می خواهیم ایران پیشنهادهای ما را قبول کند و این به ادامه مذاکرات و در نهایت به یک توافق منجر شود. توافقی که در آن جامعه جهانی قانع می شود که فعالیت اتمی ایران هدف نظامی ندارد.”

از سوی دیگر به گزارش ایسنا، کاترین اشتون، رئیس سیاست خارجی اتحادیه اروپا در نامه ای به نمایندگی از سوی گروه ۱+۵ به دکتر حسن روحانی نوشته است: “من این نامه را می نویسم تا به شما بگویم که من، به همراه ۳+۳، برای ادامه گفت وگوها به منظور یافتن یک راه حل در اسرع وقت آماده هستیم. امیدوارم که بتوانیم گفت وگوهایی جدی را با تیم مذاکره کننده شما به محض آن که ممکن شود، برنامه ریزی کنیم.”

در این میان اگر چه مذاکرات ایران و غرب هم اکنون در قالب مذاکرات تهران با گروه ۱+۵ مطرح می شود، اما مسلما موضع گیری و تحولات روابط ایران و آمریکا در این چارچوب نقش اساسی دارد.

به همین علت، اظهارات مقامات ایران و آمریکا درباره کشور متقابل به شدت مورد توجه قرار می گیرد.

جن ساکی، سخنگوی وزارت امور خارجه آمریکا روز سه شنبه در پاسخ به سوالی درباره واکنش آمریکا به موضع گیریهای حسن روحانی گفت: “موضع ما همیشه این بوده است. مشخص است که ما با کشورهای گروه ۱+۵ همکاری می کنیم. همچنین گفته ایم با علاقه مسئله مذاکرات مستقیم با ایران را در نظر می گیریم. ولی توپ در زمین آنهاست و هنوز احساس می کنیم که آنها باید قدمهایی در این باره بردارند تا به تعهدات بین المللی خود عمل کنند و این هنوز محقق نشده است.

خانم ساکی در پاسخ به سؤال خبرنگار بی بی سی فارسی که پرسید، آیا آمریکا با توجه به سخنان اخیر روحانی حاضر است دست کم فعلا تحریم ها را کاهش دهد، گفت: “حسن روحانی تازه سوگند ریاست جمهوری خورده است. اگر دولت جدید تصمیم بگیرد به طور اساسی و با جدیت به تعهدات بین المللی اش عمل کند و راه حل صلح آمیزی برای برای این مسئله پیدا کنند، خواهند دید که آمریکا مشتاق چنین تعاملی است. ولی هنوز به این مرحله نرسیده ایم.”

حسن روحانی در مصاحبه ای با الشرق الاوسط پیش از انتخابات ریاست جمهوری در ایران گفته بود: “به نظر من، وضعیت کنونی مسائل بین ایران و آمریکا نمی تواند و نباید تا ابد ادامه یابد. تندروها در دو طرف ظاهرا مصمم هستند کاری کنند که شرایط دشمنی و کینه بین دو کشور هرگز پایان نیابد. در همین حال منطق جمعی حکم می کند در این روند تغییر ایجاد شود تا فصلی جدید در روابط دشوار و مناقشه آمیز دو طرف باز شود تا دشمنی و بی اعتمادی کاهش یابد.”

وی گفت: “کشورهای دنیا ممکن است درباره مسائل مهم بین المللی اختلاف نظر داشته باشند اما دست کم در مقابل یکدیگر متمدنانه برخورد می کنند و در بدترین موارد تلاش می کنند اختلافات را از طریق گفتگوی مثبت و تعامل در سطحی که در آن شرایط ممکن است محدود سازند. به عنوان یک اعتدال گرا من برای کاهش خصومتها تا سطح تنش قابل مدیریت و بعد از آن پرداختن به ارتقای تعاملات و گفتگو بین دو ملت به منظور تنش زدایی و در نهایت دستیابی به نقطه ای از احترام “متقابل که هر دو ملت شایسته آن هستند، برنامه ای زمان بندی شده دارم.”