رژیم ایران تبحر خاصی در حیله گری دارد و همین باعث تمایز این حکومت از رژیم های استبدادی گذشته امثال رژیم صدام در عراق شده است. حوثی ها در مسیر تردد کشتی ها در باب المندب واقع در دریای سرخ ناامنی ایجاد می کنند و این، بی گمان، اقدام سازماندهی شده توسط حکومت ایران است. حکومت ایران همواره تهدید به ناامنی در گذرگاه های نفتی مثل تنگه هرمز در خلیج می کند و به حوثی ها -کارگزار رژیم در یمن- دستور می دهد تا با موشک های ایرانی به نفتکش ها در تنگه باب المندب حمله کنند.

رژیم ایران به تهدیدات خود علیه آمریکا و کشورهای منطقه عمل می کند بدون اینکه خود حکومت هزینه ای برای اقدامات خود پرداخت کند. یمنی ها مجریان تهدیدهای ایران هستند و نمی توان رژیم ایران را به خاطر اعمالشان مورد بازخواست قرار داد. چنانچه صادرکنندگان نفت از جمله سعودی از انتقال نفت از طریق دریای سرخ خودداری کنند حکومت ایران با ایجاد بی ثباتی در بازار نفت جهان به بخشی از اهداف خود دست می یابد.

گروه هایی مثل حزب الله در لبنان، حماس در غزه، عصائب الحق در عراق و حوثی ها در یمن در واقع نظامیان وابسته به حکومت ایران هستند و این نظام در چندین دهه گذشته هزینه های هنگفتی بابت آموزش نظامی و مسلح کردنشان خرج کرده است.

رویکرد غربی ها در برخورد با بازی ایران از همان آغاز نبرد اشتباه بوده است. غربی ها و به ویژه آمریکایی ها که حضور گسترده تری در منطقه دارند با کارگزاران حکومت ایران به عنوان گروه های مستقل رفتار کردند. هر چند آمریکا و غرب از ارتباط بین این گروه ها و رژیم ایران با خبر بودند اما به خاطر اجتناب از تقابل و مواجهه با ایران تنها با گروه های کوچک و کم اهمیت تر درگیر شدند. هنگامی که حزب الله لبنان چندین تبعه آمریکایی و غربی را در بیروت در دهه هشتاد میلادی ربود و کشت، حکومت های غربی خواستار دخالت نظامی ایران و سوریه برای میانجی گری و آزادی ربوده شدگان شدند. این رویکرد باعث شد تا قواعد بازی به شکل نادرستی پایه ریزی شود و نفوذ ایران تقویت گردد. حکومت ایران هزینه ناچیزی بابت سیاست هایش پرداخت کرده و هنوز تاوان جنایت هایش را پس نداده است. ترور دو نفر از سران حزب الله لبنان سنگین ترین انتقام غربی ها از ایران بود. اما، این اقدام چندان اهمیتی ندارد چرا که ایران می تواند نیروهای لبنانی فراوانی را جایگزین این دو کند. مغز متفکر و طراح این همه جرم و جنایت که در تهران نشسته هیچ تاوانی بابت اقدامات خود پرداخت نکرده است. اگر کشورهای غربی در دهه هشتاد و نود میلادی اقدامات این گروه ها را محصول مستقیم سیاست های رژیم ایران می خواندند حالا گروه هایی مثل حزب الله و حماس و جهاد اسلامی و عصائب حق و غیره وجود خارجی نداشتند. حکومت ایران نه به دلیل دست داشتن در کشتار تبعه های آمریکایی در لبنان و نه به خاطر بمبگذاری برج های خبر سعودی و حمله های خونبار در پاریس و نه به دلیل عملیات هواپیما ربایی از جمله هواپیمای خطوط تی دبلیو ای مورد بازخواست قرار نگرفته است.

رویدادهای جنوب لبنان در غرب یمن تکرار می شوند. حوثی ها یک گروه ایرانی هستند که از حکومت تهران دستور می گیرند. سران ایران با حمله به نفتکش ها در باب المندب در حال عملی کردن تهدیدات خود در واکنش به رویکرد تازه کاخ سفید هستند. ایران اعلام کرد جلوی صادرات نفت کشورهای خلیج را می گیرد. هرچند سردار قاسم سلیمانی فرمانده سپاه قدس از آمادگی برای بستن تنگه هرمز خبر داد اما این تهدید تنها برای لاپوشانی هدف واقعی ایران است. ایران مسئولیت ایجاد ناامنی در این گذرگاه را به حوثی ها واگذار کرده است. حکومت ایران دست هایش را با چنین اقداماتی آلوده نمی کند.

حکومت ایران به دنبال تحمیل حضور و شرط های خود با بهره گیری از گروه های مسلح تابع است بدون اینکه هزینه ای بابت این رویکرد پرداخت کند. کشورهای دیگر به جز در جنگ سوریه در واکنش به ایران اقدامی برای اعزام نیرو و شبه نظامی در جبهه های نبرد نکردند. حکومت ایران بعد از ناکامی حزب الله لبنان -یکی از کارگزارانش در سوریه- دست به کار شده و در اقدامی بی سابقه، نیروی ایرانی به این کشور اعزام نمود تا بدین وسیله از سرنگونی رژیم اسد -متحد حکومت ایران- جلوگیری کند. با این حال، پیکارجویان ایرانی در برابر گروه های مسلح اپوزیسیون رژیم اسد شکست خوردند. در این شرایط بود که حکومت ایران به نظامیان روسیه متوسل شد.

به هر حال، ایرانیان هیچ گاه دست از ایجاد ناآرامی و گسترش تروریسم و دخالت در لبنان و سوریه و عراق برنمی دارند مگر اینکه حکومت تهران پی ببرد که به خاطر اقدامات گروه های تابع خود مورد بازخواست قرار می گیرد و خود حکومت تاوان جنایت های این گروه ها را پس می دهد.