قاسم سلیمانی – ایسنا

روزنامه «واشنگتن پست» آمریکا مصاحبه شگفت انگیزی با ژنرال دیوید پترائوس فرمانده سابق نیروهای آمریکایی در عراق، و مدیر سابق اطلاعات مرکزی، که سکوتش را شکست، انجام داد. او چیزی را گفت که آمریکاییها باید بشنوند. پترائوس، که اینک اداره اوباما مجدداً او را به کار گرفته است، می گوید که بزرگترین خطری که منطقه را تهدید می کند «داعش» نیست بلکه شبه نظامیان شیعه ایرانی هستند. وی می گوید: «لازم است که اعتراف کنیم اولین و دورترین تهدید برای توازن عراق – و توازن گسترده در منطقه – سازمان داعش نیست، که به اعتقاد من در حال شکست در عراق و بیرون رانده شدن کلی از معادله عراقی است. تهدید مهم تر و دراز مدت از شبه نظامیان شیعه مورد حمایت ایران است. چرا که خروج داعش از عراق باعث صعود شبه نظامیان شیعه مورد حمایت ایران به عنوان بزرگ ترین نیروی نظامی در این کشور خواهد بود – و از نظر نظامی مانند حزب الله در لبنان بر نیروهای امنیتی عراق برتری دارند – که این امر بر ثبات و حاکمیت عراق نتیجه ای بسیار بد خواهد داشت و این جدای از تهدید منافع ملی ما در آن منطقه است».

پترائوس اعتراف می کند که کشورش «نتیجه اشتباهات خود در عراق ، و نادیده گرفتن انقلاب سوریه از سال ۲۰۱۱ را متحمل می شود». او می افزاید «واشنگتن این حس را نکرد که آنچه در سوریه اتفاق می افتد، با وجود هولناک بودن آن، تهدیدی بر امنیت ملی آمریکا خواهد بود»! این چیزی بود که خردمندان از آن هشدار دادند ولی اداره اوباما سعی کرد که به جلو فرار کند، آنهم به امید دستیابی به افتخاری شخصی برای اوباما از طریق دست یابی به توافقی فاجعه بار با ایران، که به نظر پترائوس رژیم آن هم پیمان کشورش نیست. او تأکید می کند که ایران «راه حل نیست بلکه بخشی از مشکل است». او هشدار می دهد که «هر چه تسلط ایران بر منطقه بیشتر شود، آتش افراط گرایان سنی شعله ورتر شده و باعث صعود گروه های تروریستی مانند «داعش» خواهد شد. این جدای از تهدید انتشار احتمالی سلاح هسته ای در منطقه است!

آنچه در این گفتگو هیجان انگیز بود، داستانی بود که پترائوس از برخورد خود با قاسم سلیمانی فرمانده سپاه قدس ایران تعریف کرد. که پترائوس او را «حاجی» لقب می دهد. او گفت که «در بهار سال ۲۰۰۸ بین نیروهای عراقی و نیروهای ائتلاف درگیری پیش آمد که به نظر می رسید نبرد سرنوشت ساز بین نیروهای امنیتی عراق و شبه نظامیان شیعه مورد حمایت ایران باشد». و در میان جنگ، یک مقام بلند پایه عراقی برای او پیامی از سلیمانی آورد که متن آن این بود: «ژنرال پترائوس، به استحضار شما می رسانم که بنده، قاسم سلیمانی، موتور محرک واقعی سیاست ایران در قبال عراق، سوریه، لبنان، غزه، و افغانستان هستم»، و این پترائوس را مجبور می کند که با او معامله کند. پترائوس می گوید، پاسخ من به سلیمانی این بود که «شن و ماسه را آرد کند»، و ترجمه نزدیک به آن بر اساس اصطلاحات عامیانه این می شود: «دریا را کاشی کند»!

بسیار خب، پترائوس با تجربه آنچه باید گفته شود را گفت، اما سؤال این است: چه کسی این دریای خون را در منطقه ما را متوقف خواهد کرد؟ آیا منطق ژنرال دانا حکمفرما خواهد شد، یا وحشی گری «حاجی» قاسم، تاجر خون و ویرانی، ادامه خواهد یافت؟