طرفدارانش تمجید می‌کنند.. و دشمنانش او را عامل نابودی کشور می‌دانند
قاهره: جمال جوهر
با وجود اختلاف شدید بر سر گرامی‌داشت سالروز کشتن معمر قذافی، میان مخالفان و طرفداران، هواخواهان او در تلاش هستند سالروز مرگ او را گرامی بدارند و در این راستا در تلاش اند تا روز شنبه هشتمین سالگرد مرگ او را در شهرهای لیبی و برخی شهرهای عربی و بین‌المللی گرامی بدارند.
به گزارش الشرق الاوسط، آنان در ضمن برنامه این گرامی داشت در نظر دارند با برپایی تظاهراتی به جامعه بین‌المللی فشار بیاورند تا برای آزادی فرزند او «الساعدی» وارد عمل شود.
یادآوری می‌شود که قذافی به همراه یکی از پسران خود به نام المعتصم بالله پس از اسارت در زادبوم وی شهر سرت، در ۲۰ اکتوبر ۲۰۱۱ به قتل رسید، و چهل و سومین سال حکومت گری او پایان یافت.
برخی از طرفداران قذافی دیروز در پاریس اعلام کردند که در سالروز مرگ او در تلاش اند تظاهراتی را راه اندازی کنند که حملات ناتو بر لیبی در آن دوره را محکوم کند. محمد المغیث یکی از طرفداران قذافی که مقیم فرانسه است اعلام می‌کند که از جمله اهداف ما این است که یک تحقیق بین‌المللی دربارهٔ مرگ پیشوا قذافی و پسرانش اعمال شود و مقصران را برای جامعه لیبی معرفی کند تا به سزای اعمال خود برسند.
اما در آن سوی قضیه مخالفان قذافی از تلاش‌های صورت گرفته طرفداران او تعجب می کنند و استدلال می‌کنند که تمام نگون‌بختی کنونی کشور لیبی ناشی از سیاست‌های او بوده و همه این مشکلات نتایج حکومت گری او به حساب می‌آیند.
در این باره مصطفی الزائدی یکی از مسئولان نظام پیشین اذعان کرده که کشتن قذافی با دخالت مستقیم سازمان‌های اطلاعاتی خارجی از جمله فرانسه صورت گرفته و این کشتار موجب پایمال شدن خون تعداد زیادی از مردم بیگناهی شد که در مکان اقامت قذافی در سرت تجمع کرده بودند.
زایدی می‌افزاید که با گذشت هشت سال از مرگ قذافی اینک مردم لیبی آرزوی بازگشت به آن دوره را می‌کنند و از دوره کنونی به شدت ناامید و ناراضی هستند.
در مقابل محمد عامر العبانی عضو پارلمان کنونی لیبی می‌گوید که مرگ قذافی نتیجه قیام ۱۷ فوریه بوده و به قتل رسیدن او در موقع درگیری جنگی اتفاق افتاد، در نتیجه او ترور نشده و به هرحال دلیلی برای گرامی داشت سالروز مرگ او وجود ندارد. این رخداد نباید دست آویزی برای اختلاف در درون کشوری باشد که خود در آتش انواع اختلافات و نزاع‌های مختلف در حال ویرانی است. در این دوره آنچه ضروری است این است که همگان به سوی یک آشتی ملی شامل گام بگذارند و لیبی را به عنوان وطنی برای همه لیبی‌ها بی آنکه احدی مردود شود بنگرند.
به نظر می رسد آنچه محل اجماع گروه های مختلف سیاسی لیبی به‌شمار می‌آید این توقع است: همانگونه که جامعه جهانی در کشتن قذافی و برکناری او مشارکت کرده بود در بازسازی لیبی و تلاش برای رونق بخشیدن به اقتصاد و برقراری امنیت در آن نیز مساهمت جوید و برای وحدت دولت بر گروهای مختلف سیاسی فشار آورد.
از سوی دیگر احمد عبدالحلیم حمزه یکی از حقوقدانان لیبی بر این است که می‌توان به این تلاش طرفداران معمر قذافی برای گرامی داشت سالروز مرگ او، به عنوان یکی از مصادیق حق آزادی بیان نگاه کرد که برای هر گروه یا جریانی سیاسی از لحاظ قانونی تعریف شده‌است و از مشروعیت قانونی برخودار است. هر جریان سیاسی حق دارد افتخارات و تاریخ سیاسی مخصوص به خود را احیا کند و برای بیان آن در چارچوب قانون و احترام به آزادی‌های دیگران عمل کند، مشروط بر اینکه قانون کنونی حاکم بر دولت را بپذیرد و بدان احترام بگذارد.
