پاسکال مشعلانی
پاسکال مشعلانی، هنرمند لبنانی گفت: «نخستین سبکی که هنرمند برای مردم ارائه می دهد در اذهان عمومی باقی می ماند.» وی در گفتگو با الشرق الاوسط افزود: «هرقدر هم که ما هنرمندان سعی در تغییر و تبدیل خود داشته باشیم، تصور اولیه مردم و آنچه در ذهن آنها برای نخستین بار حک کردیم از بین نمی رود و همچنان اصیل باقی می ماند.» و در ادامه گفت: «”نبغیک” (در کار جدیدم) که شعر آن از رضا شریف و آهنگ از احمد حشیش است وبا فادی حداد کار کردم، ترجیح داده ام به آنچه ۲۰ سال در اذهان مردم حک کردم برگردم. درست است که من با شکل ها ومدل های مختلفی ظاهر می شوم، اما در اذهان عموم همان پاسکالم با نشانه های زن شرقی وبا ترانه های زنانه که مردم من را به خاطرش دوست دارند.»
مشعلانی در ادامه اذعان داشت: «البته وظیفه هنرمند است که نو اندیش باشد، چرا که نسل امروز نسبت به نسل دیروز بسیار متفاوت است و به سرعت دل زده می شود، اما هویت و القاب یک هنرمند که مردم او را به واسطه آنها می شناسند، باید مانا باشد.» مشعلانی این واقعیت را بنا به گفته خود از خلال تجربه موسیقایی اخیرش “احلام البنات” که در آن با شمایلی جدید (موهای قرمز) و داستانی که در آن حوادثی خلاف عرف (صحنه های خصمانه وشدید) انجام می شود، به دست آورده است. وی در تحلیل این موضوع گفت: «من به این نکته پی بردم که اکثریت مردم من را با همان شمایل اولیه یعنی هنرمند خانمی که ترانه هایی با مضمون عشق وناز..اجرا می کند، ترجیح می دهند. درست است که قشر تازه ای از مردم به فضل این ترانه سبک مرا پسند کردند، اما گروه دیگر که از ابتدا کارهای مرا دنبال می کردند، در اجرای تازه ام مرا نقد کرده اند و البته من برای نظر آنها احترام قائل هستم. ترانه “نبغیک” یکی از گونه های فرانکو به شمار می آید که باسکال در آن پیشتاز است.» او پذیرفته که چند ترانه دیگر در همین ساختار اجرا کند، از جمله “کلو منک”، “دندنه” و “الفرقه”. اما پاسکال دلیل برگشت این روزهای خود به این سبک را توضیح می دهد: «این همان سبکی است که دوست دارم، اما ملموس است که عده ای ان را نادیده می گیرند ساکنان مغرب عربی به اضافه کشورهای عربی یا گروهی “فرانکوفون” مثل کانادایی ها که بخش وسیعی از طرفداران من را تشکیل می دهند. وی افزود: «من شعر وآهنگ الجزایری ها را در ترانه هام دوست دارم و دنبال فرصتی هستم که این جنبه قساوت را که در ترانه “احلام البنات” طغیان کرده بشکنم وتصمیم دارم حتما آن را به پایان برسانم.»
وی دلیل تلفیق آهنگ هایش با ترانه های فرانسوی به جای انگلیسی را اینگونه توضیح می دهد: «من زبان فرانسه را زبان جاری می دانم که به گونه ای بهتر با عربی هماهنگی دارد و همین طور با ما که اهل مشرق زمین هستیم، اما در مورد زبان انگلیسی من فکر می کنم سیمایی سخت دارد و با موسیقی شرقی هماهنگ نیست و به طور کلی با زنانگی بانوی عرب هماهنگ نیست.» وی تاکید کرد: «این ترانه ها در حقیقت بازتاب نسل امروز لبنان است، همانطور که در کشورهای عربی نیز اینگونه است و این امر در طول ظهورشان در برنامه ” الحان وشباب” که در تلویزیون الجزیره به عنوان نسخه جدیدی از برنامه جهانی “استار آکادمی” پخش می شد، آشکار بود که بازتابی مثبت داشته است؛ وقتی خانم فله، عضو هیئت داوران برنامه، خانم خواننده ای را به دلیل اجرای این ترانه تحسین کرد در پی آن طرفداران زیادی خواستار ارائه آلبوم کاملی به این سبک شدند.»
او در مورد کلیپ ترانه ای که با فادی حداد کار کرده بود گفت: «ایشان مرا دوباره به همان صورت باسکال سبزه روی، با موهای شاه بلوطی و حال وهوای تابستان و سرزندگی برگرداندند، یعنی همان صورتی که طرفداران من از بیست سال پیش تاکنون من را با آن می شناسند، این موضوع در عین حال هم خوشحالم کرد وهم خلاص شدم. وی درباره اینکه مردم لبنان تصور می کنند وی به علت عدم دعوتش به عنوان میهمان برای مشارکت با برنامه های “هواه”، آزرده خاطر شده است وو همچنین درباره برخی از برنامه ها که دعوت آن ها را نپذیرفته بوده است، گفت: «اگر من در چنین برنامه هایی دعوت شدم ونپذیرفتم صرفا به دلیل عدم آمادگی ام در برابر دوربین بود، زیرا بعد از تولد پسرم ایلی تا حد زیادی از صحنه دور شدم. اما امروز کاملا آماده ام وحتما در برنامه های تلویزیونی بسیاری مثل “حدیث البلد” در کانال ام تی وی روی آنتن خواهم رفت.»
اما،پاسکال برای استعدادهای تازه موسیقی که از طریق اینگونه برنامه ها شناخته می شوند توصیه کرد: «من از آنها می خواهم که به استعدادهای خودشان ایمان داشته باشند وشهرت ومحبوبیتی را که به واسطه این برنامه ها به دست می آورند، آنها را مغرور نسازد و باعث نشود که با توهم زندگی کنند. چه قدر از این استعدادها حمایت کردیم تا نامی بشوند وبعد از یک دوره کاملا خاموش شدند؟ بنابراین نباید بی حساب فقط دنبال اسم باشیم، بلکه باید این برنامه ها راهی را نشان بدهد که آنها بتوانند مدت طولانی تری روی کار باشند.»
وی درباره پیشینه هنری اش گف: «می توانم بگویم که باورهای امروز من مرا به سوی مسیری خلاف جهت امواج و جریان های رایج میدان می کشاند. پس نه آواز دهل و گروه های موسیقی و نه اعتبار اسالیب، نمی تواند باعث تغییر من به عنوان یک هنرمند شود که بخواهم به خاطر حب بقا به واسطه آن از بین برو،م چرا که به نظر من هر هنرمندی جایگاه و توانایی های خودش را روی صحنه دارد وهیچ کس نمی تواند جای کس دیگری باشد. لذا من باید توانایی های پنهانم را پیدا کنم و به آن تکیه کنم ،البته در نظر داشته باشیم که فروتنی به مثابه یک گنج برای هنرمند است و اگر بتواند فروتن هم باشد، حتما جاودانه است.»
پاسکال دوره ای را که به علت تولد فرزندش لازم بوده از صحنه دور باشد را برای ما شرح داد؛ اینکه از تمام لحظه های این تجربه لذت برده وچیزهای زیادی به دست آورده است را اینگونه توصیف کرد: «هنر، دزد ماهری است که زندگی تو را به طور ناخوداگاه می دزدد، من در این مدت با خودم روبه رو شدم و در کنار اعضای خانواده ام بودم. بسیار لذت بردم واکنون با شوق بیشتری به صحنه برگشتم.»
پاسکال به دوستدارانش قول داد که به زودی آلبوم خلیجی اش که شامل ۷ ترانه است،وارد بازار می شود. شعر این اثر را اسیر الریاض سروده و موسیقی آن از خالد جنیدی است. این آلبوم شامل ترانه های غمگین ، فولکلور عربستان سعودی و…است که مردم به طور کلی به آن علاقه دارند.
چرا ابتدا آلبوم خلیجی و پس از آن آلبوم لبنانی را ترجیح دادی؟ وی در پاسخ این سوال گفت: «بازار خلیج این روزها راحت تر و وسیع تر از بازار لبنان است ومی توان گفت این آلبوم خلیجی در حقیقت به مثابه یک مینی آلبوم است که من خواستم به شخصه آن را به طرفدارانم تقدیم کنم و پس از آن یعنی در ماه جولای، آلبوم لبنانی ام را که آن را با ترانه های فردی گزینش کرده ام را با طرفدارانم تقسیم کنم.»
همچنین پاسکال ترانه ای مصری را در دست تهیه دارد که شعر آن از سام ابی آنتوان و آهنگی از همسرش ملحم شدید است که به زودی از شبکه موزیکای مصر پخش می شود .
