موضوعات مرتبط با ایران از جمله تماس تلفنی روسای جمهور دو کشور ایران و آمریکا، نشست ۵+۱ با وزیر امور خارجه ایران، دیدار اولاند رییس جمهور فرانسه با روحانی و دیگر تحولات خاورمیانه که در ارتباط مستقیم با ایران است، این هفته جایگاه ویژه ای را در رسانه های مکتوب بین المللی داشت.

ایندپندنت

این روزنامه در مقاله ای با عنوان «آیا روحانی چهره دوستانه ایران را به نمایش می گذارد» می نویسد: «تلاش برای رمز گشایی از حکومت ایران همانند تلاش برای قضاوت در مورد فردی است که شما هرگز او را ندیده اید و تنها از طریق توییت ها یا تصاویر خنده داری که در فیسبوک میگذارد، او را میشناسید. تعامل با آنها تنها محدود به مواردی است که خود آنها مایل هستند شما از آن آگاهی یابید.»

این روزنامه با اشاره به مراکز متعدد قدرت در ایران و فرستادن پیام های متفاوت از آن کشور و تاکید بر اینکه روحانی از اختیار تام برای حل و فصل امور بین المللی برخوردار نیست، می نویسد: «از خبر مذاکره احتمالی ایران و آمریکا یا حداقل نامه نگاری مجدد آنها به یکدیگر و فراهم شدن فرصت نخستین دوره تن شزدایی از سال ۱۹۷۹ باید هیجان زده شد، اما نباید فرض کرد که از سرانجام این تن شزدایی آگاهی داریم.»

این روزنامه هم چنین با طرح این موضوع که رییس جمهور جدید ایران در تغییر این وضعیت نقش موثری داشته است، می نویسد: «جسورانه ترین اقدام روحانی حمله به اجماع داخلی بر سر مساله هسته‌ای بود. او در مبارزه انتخاباتی اعلام کرد، در صورت پیروزی برای دستیابی به توافق به منظور پایان دادن به تحریم ها تلاش خواهد کرد.»

این روزنامه سپس با مشکلات فراروی جامعه ایران از جمله دو شغله بودن، عدم توانایی پرداخت هزینه های مواد غذایی و کمبود داروهای سرطان که به واسطه تحریم های تشدید شده است، می نویسد: «روحانی، به دلیل سخن گرم و برخورد خوب، در حال گفتگو با مردم خودش نیز هست.»

دیلی تلگراف

این روزنامه با طرح تماس تلفنی روحانی با اوباما و اظهارات رییس جمهور آمریکا مبنی بر اینکه روی کار آمدن دولت جدید در ایران یک فرصت استثنایی برای پیش بردن گفتگوها است، می نویسد: «برای آگاهی از پیشرفت رابطه بین دو کشور، کافی است به اظهارت اوباما که از “احترام عمیق” نسبت به مردم ایران سخن به میان آورد و روحانی که در پاسخ، آمریکا را کشوری بزرگ می خواند، دقت کرد.»

این روزنامه به نقل از یک مقام ارشد آمریکایی این مکالمه را صمیمانه توصیف کرد و به نقل از وی نوشت: «رهبران دو کشور چندین جمله رد و بدل کردند و من متوجه شدم که در پایان مکالمه رئیس جمهور اوباما به زبان فارسی خداحافظی کرد و رئیس جمهور ایران نیز روز خوشی را برای وی آرزو کرد.»

دیلی تلگراف می نویسد: «رئیس جمهور آمریکا به فتوای آیت الله خامنه ای رهبر ایران علیه سلاح اتمی و سخنان حسن روحانی در مورد اهداف برنامه هسته ای ایران اشاره کرد و گفت که از این سخنان خشنود است، اما مبنای اصلی عملکرد خواهد بود.»

این روزنامه در مقاله ای دیگر در ارتباط با ایران با عنوان «معامله سری ایران برای فایق آمدن بر تحریم های اقتصادی» و به نقل از منابع دیپلماتیک غربی می نویسد: «ایران تلاش می کند تا تحریم های اقتصادی غرب را که سال های پیش علیه ایران وضع شده است، از میان بردارد.» این روزنامه توضیح می دهد که بر اساس یک نقشه محرمانه، ایران تلاش می کند تا اوضاع تجاری و اقتصادی خود را با کشورهای همسایه همانند ترکیه و عراق افزایش دهد.

دیلی تلگراف با اشاره به فشاری که بر ریال واحد پول ایران می آید، می نویسد: «ارزش ریال به پایین ترین حد خود رسیده است، چنانکه تورم به رقم ۳۵ در صد در سال رسیده است که این امر موجب آن شد که دولت برنامه ای را برای خرید ارز خارجی و طلا دنبال کند تا با این اقدام بتواند در حد امکان به حفظ ارزش ریال در بازار آزاد بپردازد.»

دیلی تلگراف می نویسد که کارشناسان اقتصادی، صادرات میزان قابل توجهی از طلا به ایران را رصد کردند که هزینه آن از طریق حفره های موجود در نظام بانکی پرداخت شده است.

این روزنامه هم چنین می نویسد که ایران از روابط خوب خود با نوری المالکی نخست وزیر عراق برای دسترسی به ارز های بیگانه از آن کشور و انتقال آن به ایران استفاده می کند. به زعم این روزنامه ده ها صرافی در شهر های مختلف عراق تلاش خود را برای جمع آوری دهها میلیون دلار از آن کشور و ارسال ان به ایران از طریق مرز متمرکز کرده اند.

دیلی تلگراف به نقل از یک مسوول غربی می نویسد که این سیاست ایران موفقیت نسبی را نشان می دهد که در نتیجه آن تهران توانسته است از تاثیر گذاری حاد تحریم ها جلوگیری کند.

تایمز

این روزنامه در مقاله خود با اشاره به تغییر لحن رسمی ایران در مورد برنامه هسته ای می نویسد: «ایران در سی سال گذشته به عنوان یک مشکل در برابر دیپلماسی آمریکا قرار داشت، اما به یک باره گفتمان این کشور در برابر غرب تغییر کرده است.»

این روزنامه با اشاره به اینکه ممکن است تحریم های وضع شده غرب علیه ایران دلیل نرمش ایران باشد، می نویسد: «حتی اگر ثابت شود که پیش آمدن یک تحول عمده بعید به نظر می رسد، به دست آوردن اطلاعاتی در مورد برنامه هسته ای ایران و اهداف آن مفید خواهد بود.»

این روزنامه در پایان می نویسد که پیشنهاد غرب به ایران برای خروج از انزوای بین المللی به ایرانی ها ثابت خواهد کرد که نظام و نه غرب مانع پیشرفت است.

فاینانشال تایمز

اما روزنامه فاینانشال تایمز در مقاله ای به قلم فیلیپ استیونز می نویسد روش دیپلماسی هوشمندانه حسن روحانی رییس جمهوری ایران شاید پیام آور تحول مهمی در روابط تهران با غرب باشد. نویسنده در عین حال با اشاره به اینکه هدف از سخن نرم، فریب دشمنان است، می نویسد: «راه حل، ادامه ارتباط و آزمایش آن است.»

استیونز در ادامه می نویسد: «اوباما هوشمندانه به بازسازی روابط با ایران و تلاش برای پایان دادن به منازعه اعراب و اسراییل به طور همزمان اقدام کرده است.»

به اعتقاد نویسنده ایران در حال حاضر تلاش می کند تا به سرعت تحریم ها را با حفظ حد اکثری آزادی عمل در برنامه هسته ای کاهش دهد. این به معنای ادامه یافتن غنی سازی با حداقل نظارت بین المللی است.

وی هم چنین بر این باور است که ایالات متحده و اروپا با استمرار برنامه غنی سازی هسته ای ایران در چارچوب یک برنامه غیر نظامی موافق هستند.

غرب تلاش می کند که اندازه و نوع اورانیوم غنی را محدود کند و یک سیستم نظارتی وضع کند که در صورت تلاش ایران برای تغییر برنامه هسته ای خود برای اهداف نظامی از آن اطلاع یابد.

گاردین

روزنامه گاردین در مقاله ای اظهارات محمد جواد ظریف وزیر امور خارجه ایران را مبنی بر اینکه کشورش آماده مذاکره بر سر برنامه غنی سازی هسته ای و بازرسی سر زده بازرسان از تاسیسات هسته ای است، منعکس کرده است.

این روزنامه می نویسد: «غنی سازی یکی از مشکلات مذاکرات با غرب است. مقامات غربی با عنوان کردن اینکه غنی سازی تا ۵ درصد را که برای نیروگاه های انرژی کافی است به شرط انکه ایران ذخیره غنی سازی متوسط خود، یعنی ۲۰ درصدی را تحویل بدهد و بازرسی های بیشتر را پذیرا شود، میپذیرند.»

این روزنامه با انعکاس سخن ظریف که در مصاحبه با شبکه ای بی سی گفته بود: «ما به دنبال اورانیوم با درجه نظامی نیستیم، این قطعی است و در آینده هم در این جهت حرکت نخواهیم کرد،» نویسنده در ادامه می افزاید: «بیانات ظریف در پایان هفته تاریخی روابط ایران و آمریکا صورت گرفت که اوج آن مکالمه ۱۵ دقیقه ای بین روحانی و اوباما بود.»

گاردین هم چنین واکنش ظریف نسبت به بد بینی های موجود نسبت به ایران به خصوص در اسراییل که نخست وزیرش در راه سفر به نیویورک برای سخن گفتن از «حمله لبخندهای» ایران در مجمع عمومی سازمان ملل بود، منعکس کرده و به نقل از وی می نویسد: «حمله لبخند بسیار بهتر از حمله دروغ است. وی ادامه داد که اسراییل به طور مداوم در مورد مقاصد برنامه هسته ای ایران دروغ می گوید.»

الحیات

الحیات چاپ لندن در مقاله ای با عنوان «دیدار روحانی رییس جمهور ایران با اولاند رییس جمهور فرانسه بی نتیجه است» می نویسد: «این دیدار مشکل برنامه هسته ای تهران با غرب را در کوتاه مدت و یا حتی در میان مدت حل نخواهد کرد.»

این روزنامه با اشاره اهمیت این پرونده برای غرب و اینکه حتی اگر باراک اوباما به دنبال آن باشد که با ایران به تفاهم برسد، اسراییل حاضر به کوتاه آمدن نیست، می نویسد: «اولاند در جریان دیدار خود با روحانی قصد سنجیدن تعهد رییس جمهوری جدید ایران را داشت.»

این روزنامه می افزاید: «رهبران ایران مهارت فوقالعاده ای در سیاست دارند. ایرانیها به تجارت قالی شهرت دارند و از قواعد خرید و فروش به خوبی آگاه هستند.آنها در اتلاف وقت، حتی در زمانی که نیاز به رهایی از تحریم های طاقت فرسای اقتصادی هستند، ید طولایی دارند.»

الحیات در ادامه با اشاره به اینکه موضوع دیگر مورد بحث دو رییس جمهور، بحران سوریه بود، مینویسد: «اولاند بر این باور است که خروج حزب الله از میدان جنگ سوریه و بازگشت به عرصه سیاسی در لبنان به سود این جنبش است.»

به نوشته این روزنامه ایران در مقابل خواستار رفع تحریم های بین المللی است که بر صادرات نفتی و درآمد های کشور تاثیر گذاشته است. از نظر این روزنامه اگر ایران بر ادامه برنامه هسته ای پافشاری کند، نرمشی که رهبر ایران و روحانی از آن سخن گفته است، به تغییر در رابطه غرب و جامعه بین الملل با ایران منجر نخواهد شد.

این روزنامه با اذعان به اینکه با وجود روحانی، فرصت مانور بیشتری نصیب ایران شده و تهران می تواند زمان بیشتری کسب کند، بر این باور است که دیدار های رییس جمهور و وزیر امور خارجه ایران در نیویورک تغییرات زیادی را موجب نخواهد شد، مگر اینکه تهران از پیشبرد برنامه هسته ای خود صرف نظر کند.