ایران در هفته‌ای که گذشت (۲۸ فوریه تا ۶ مارس)

ارزیابی فعالیت های دولت حسن روحانی رییس جمهور ایران در شش ماه گذشته، توصیه به باراک اوباما رییس جمهور آمریکا در مورد افزایش میزان مشورت با کشورهای منطقه در مورد ایران، و مشکلات بیماران سرطانی در ایران از جمله موضوعات مورد توجه رسانه های مکتوب بین‌المللی در هفته گذشته بود.

گاردین

این روزنامه در مقاله‌ای، کارنامه دولت روحانی را در مدتی که زمام امور کشور را به دست گرفته است، مورد ارزیابی قرار داده است و در این زمینه می نویسد: روحانی بر خلاف موفقیت‌ های چشمگیر در عرصه مذاکرات بین‌المللی، در داخل ایران با فشار زیادی مواجه است و باید میان نگرانی‌ های محافظه‌ کاران و خواسته های رای دهندگان خود توازن برقرار کند.

این روزنامه با اشاره به اینکه روحانی تلاش زیادی برای پیشرفت اقتصادی در بخش‌ های حیاتی نظیر پتروشیمی، خودروسازی و خطوط کشتیرانی کرده است، می نویسد: هواداران او برای بهبود وضع بیکاری و کنترل تورم صبوری به خرج نمی دهند.

گاردین در این مقاله می‌نویسد: مسئله عدالت اجتماعی در دولت روحانی به حوزه اقتصاد ختم نمی‌ شود بلکه بسیاری از محدودیت های اجتماعی که روحانی قول کاهش آن‌ها را داده بود به قوت خود باقی است.

گاردین گام های مثبت دولت روحانی را نیز مد نظر قرار می‌دهد و می‌نویسد: وی در بسیاری از جبهه های کلیدی داخلی موثر بوده است و در این زمینه توانایی دولت وی را در کاهش نرخ دلار از ۴۰ هزار ریال به حدود ۳۰ هزار ریال یادآور می شود.

این روزنامه هم چنین دستاورد دیگر دولت روحانی را ورود اقلام دارویی به کشور می‌داند که باعث آسودگی خیال هزاران بیماری شده که به علت کمبود دارو با مشکلات بسیار زیادی مواجه بودند.

این روزنامه در پایان با این نتیجه‌گیری که دورنمای اقتصادی مثبت به نظر می‌رسد، می نویسد: شکست‌های جدید دولت در فضای اجتماعی و فرهنگی نشان می‌دهد که رهبر ایران روحانی را محدودتر از آنچه رای دهندگان انتظار داشته‌اند، نگه داشته است.

این روزنامه در گزارش دیگری از زبان نویسنده که پدرش را به دلیل بیماری سرطان در بیمارستان بستری کرده است به ارایه تصویری از وضعیت بیمه و قیمت داروهای سرطانی می پردازد.

نویسنده با شکایت از قیمت بالای داروی های درمان سرطان در ایران و مشکلات دریافت این دارو از داروخانه یاد آور می‌شود وضعیت از سال گذشت که بیماران این دارو را از بازار سیاه و دو برابر قیمت و تنها با پول نقد می خریدند به مراتب بهتر شده است.

نویسنده نمونه‌هایی را که در بیمارستان با آن مواجه شده است از عدم پذیرش بیمار به دلیل نداشتن پول کافی تا نحوه برخورد کادر پزشکی با بیماران و حتی نحوه برخورد بیماران با یکدیگر پرداخته است و در بخش‌هایی نیز این مشاهدات را به تفصیل بیان می‌کند.

نویسنده مقاله داستان بستری پدرش و همراهی فامیل در کم کردن فشار بر خانوادهاش را با جزییات می‌کند و در پایان این پرسش ها را در برابر خود قرار می دهد: بر سر نسل من چه خواهد آمد؟ نسلی که بیش از اقوام و خواهر و برادر تجهیزات ارتباطی دارد؟ وقتی در تخت بیمارستان بیافتیم، چه کسی از ما مراقبت خواهد کرد؟

فاینانشال تایمز

این روزنامه با توجه به برگزاری همایش سراسری بزرگترین لابی طرفدار اسراییل در آمریکا و با اشاره به گفتگوهای ایران و ۱ + ۵ می نویسد: این گفتگوها نه تنها باعث شکست طرح تحریم ایران، بلکه موجب سقوط جایگاه این لابی در کنگره آمریکا شده است.

نویسنده با اشاره به اینکه مذاکرات با ایران، نفوذ ایپک در کنگره آمریکا را تضعیف کرد، می افزاید: با اینکه پیش بینی می شود در همایش امسال ایپک، ۱۴ هزار نفر حضور یابند، اما همایش سال جاری کم اثرتر از همیشه ارزیابی می شود.

فاینانشال تایمز با یاد آور شدن اینکه ایپک برای دومین بار در دو سال اخیر است که با مخالفت نمایندگان کنگره با مهمترین مواضع این گروه روبرو شده است، می نویسد: آخرین مورد به مخالفت کنگره با تحریمهای بیشتر ایران مربوط است.

این روزنامه پیش‌بینی کرده است که ایپک در کنگره سراسری اش تصمیم بگیرد که از کنار گذاشته شدن طرح افزایش تحریم های ایران با این استدلال که در حال حاضر زمان مناسبی برای رای دادن به طرح نیست، حمایت کند.

این روزنامه می افزاید: یکی دیگر از مشکلات ایپک آن است که راهبرد لابی علیه ایران احتمالا موضوع تحریمهای ایران را به موضوعی سیاسی و حزبی تبدیل خواهد کرد و این چیزی است که ایپک از آن گریزان است.

فارین پالیسی

این نشریه آمریکایی از دولت اوباما خواسته است که دید منطقه ای را به مذاکرات خود با ایران که در حال حاضر تنها در مورد برنامه هسته ای ایران است، بیافزاید.

این نشریه با اشاره به اینکه آمریکا در سوریه هیچ کارآیی ندارد، در مصر سرگردان است و در دیگر مناطق سستی هایی دارد، می نویسد: این عملکرد آمریکا موجب شده است که متحدان واشنگتن دریابند دیگر نمی توانند به آن کشور تکیه کنند.

از دید فارین پالیسی مذاکرات هسته ای با ایران به این نارضایتی دامن زده و این منظره را در پیش چشم متحدان به نمایش گذاشته که آمریکا نه تنها با مقامات ایرانی پای میز مذاکره می نشیند، بلکه امتیاز هم می دهد.

این نشریه به دولت اوباما توصیه می‌کند که بر میزان مشورت های خود با متحدان اش در منطقه بیافزاید.

این نشریه در پایان با اشاره به اینکه هرگونه توافق هسته ای با ایران دشوار و شامل گزینه های سخت خواهد بود، می نویسد: برداشتن گام هایی در جهت تقویت تعهد آمریکا به خاورمیانه و تعدیل نگرانی ها در مورد نقش ایران می تواند دستیابی به این توافقنامه را آسان تر کند.

این نشریه در مقاله دیگری به بهانه گروگان گیری پنج سرباز ایرانی توسط جیش العدل به بررسی پیشینه روابط ایران و پاکستان پرداخته است.

نویسنده با اشاره به اینکه روابط دو کشور با وجود پیچیدگی‌ ها تاکنون خوب بوده است، می نویسد: ایران همواره به مسئله فرقه‌گرایی در پاکستان به عنوان یک مسئله داخلی نگاه کرده است.

نویسنده بر این باور است که پاکستان منزلگاه بزرگترین منابع فرهنگی ایران در خارج از کشور است و فرهنگ و هنر پارسی در پاکستان ریشه عمیقی دارد.

فارین پالیسی با اشاره به اینکه ایران و پاکستان در مورد افغانستان دو کشور به صورت بالقوه با یکدیگر اختلاف دارند و هرکدام از جریانات متفاوتی حمایت کرده‌اند، می نویسد: یکی از عناصر مهم در روابط ایران و پاکستان مذاکرات طولانی‌ مدت برای رساندن گاز ایران به پاکستان است. این خط ‌لوله در آغاز خط ‌لوله صلح نامیده شد که قرار بود گاز ایران را از طریق پاکستان به هند برساند. قرارداد خط ‌لوله در سال ۲۰۰۹ امضا و از طرف ایران تکمیل شد اما پروژه از سوی پاکستان با تاخیرهای فراوانی روبرو شد.

نویسنده با عنوان کردن حضور آمریکا و عربستان، روابط ایران و پاکستان پیچیدگی‌های زیادی تری پیدا می کند، این نتیجه‌گیری را ارایه می‌دهد که این روابط فقط به خاطر جدایی فرقه‌ای در خاورمیانه و رقابت بر سر کنترل درگیری‌ها نیست، بلکه نتیجه اعتماد به نفس ایران در منطقه پس از سقوط دو همسایه دشمن، یعنی صدام حسین در عراق و طالبان در افغانستان است.

گلف تایمز

این نشریه در گزارشی به شرح وضعیت ذخایر گازی ایران با بهره گیری از آمار بی پی پرداخته است و در بخشی از این گزارش اظهارت رییس پژوهشگاه صنعت نفت ایران در کنفرانسی در تهران را که گفته است اگر این کشور نتواند به تقاضاهای داخل پاسخ گوید تا سال ۲۰۲۵ به بزرگترین واردکننده گاز در جهان تبدیل خواهد شد، نقل می کند.

این نشریه با اشاره به پیشرفت کند توسعه این ذخایر در ده سال گذشته صادرات گاز را متوقف کرده است و مصرف داخلی نیز بیشتر شده است، می نویسد: به خاطر این‌که تولید نتوانسته جواب تقاضاهای شهری و صنعتی را بدهد، کشور با کمبود زیادی مواجه شده است.

این نشریه هم چنین با استناد به اظهارات رییس تحقیقات وزارت نیروی ایران، می نویسد: یکی از بزرگترین مشکلات ایران این است که نیروگاه‌های سوختی کشور در مقایسه با نیروگاه‌های مدرن سایر کشورهای جهان که بازدهی معادل ۶۰ تا ۷۰ درصد دارند، تنها ۱۳ درصد کارایی دارد.