Categories: فرهنگ

اقلیتی در میان اقلیتی دیگر

سمیرا در لباس عروس اولین عروسی مسیحی در منطقه اللد در تل آویو را در سال ۱۹۴۸ جشن می گیرد. عکس از سایت اتاق موزائیک لندن –

نسل ها درگیری در فلسطین و اسراییل نه تنها کشته و مجروح بسیار به جا گذاشته، بلکه باعث شد صداهای گروه های مختلف در میان صدای بمب و انفجار های پی در پی گم شوند. اقلیت فلسطینیان مسیحی از این گروه ها است.

دور گوئز هنرمند چندرسانه ای ، عکاس و فیلمبردار هنری، است که هویتش را در مسیحی بودنش خلاصه می کند. اما گوئز تفاوت خود و خانواده اش با باقی خانواده های مسیحی را در آن می بیند که آن ها فلسطینی و مقیم اسراییل هستند.

در نمایشگاه «۴۰ روز» دور گوئز مجموعه ای از عکس های خود را در از ۱۲ آوریل تا ۳۱ مه سال میلادی جاری در «اتاق موزائیک» لندن به نمایش می گذارد. در این عکس ها عکاس سنگ قبرهایی را به قاب کشیده است که توسط شخص یا اشخاص ناشناس شکسته شدند. اسکلت هایی که تنها نیمی از آن ها از گور نمایان بود، تل خاکی که زیر سنگ ها معلوم بود؛ همه نشان از حمله ای دارد که قربانی اش هویت اقلیت مقیم اسراییل است.

این نخستین بار است که گوئز نمایشگاه خود را به انگلستان آورده است و تجربه اقلیت های مسیحی فلسطینی در اسراییل را به تصویر می کشد. او راه دوری نمی رود، داستان واقعی را از خانواده خود شروع می کند. فیلم پدربزرگش و انبار کردن هندوانه زیر تخت خوابش را در اتاق موزائیک لندن به نمایش گذاشت. سادگی در فیلم برداری و ثبت مستند گونه فضای خانه پدربزرگ و مادربزرگ از جذابیت های اصلی این فیلم است. استفاده خوب از گوشه گوشه خانه، آشپرخانه و هال، و گوشه ای از اتاق خواب از ویژگی های مثب این فیلم به شمار می رود که فیلمساز می بایست بیشتر به آن می پرداخت و زاویه های بهتری را بر می گزید.

سنگ قبر یک مسیحی شکسته شده است. هیچ کس مسئولیت این خرابکاری را به عهده نگرفته است و پلیس هیچ ردی از فرد یا گروهی در این پرونده پیدا نکرد.

ریشه های این خانواده به مانند کلافی بود که هر چند پیچیدگی هایی را در بر داشت، اما زیبایی منحصر به فردی به آن می داد. گوئز از پدری تونسی یهودی و مادری مسیحی فلسطینی متولد شده است. تمام بچه های این خانواده به مدرسه یهودی رفتند و زبان عبری زبانی است که خانواده با آن تکلم می کند.

گوئز به المجله فارسی گفت: «آن آرامگاه که در عکس ها می بینید، آرامگاهی است که پدربزرگ و پدر پدربزرگم در آن دفن شده بودند. شاید بتوان گفت رابطه ما با این منطقه و حتی گورستان آن هیچ ربطی به گرایش های سیاسی حاکمیت زمان – چه حال و چه گذشته – ندارد. اقلیت مسیحی از نظر آماری ضعیف است و هیچ کنترلی روی منطقه ندارد، اما ما رابطه احساسی ما با این گورستان هنوز پا بر جا است.»

گوئز این رابطه احساسی را تا جایی ریشه دار تعریف می کند که حتی می گوید: «مسیحیت هویت من است. پیش از آن که عضو اقلیت عرب فلسطینی مقیم اسراییل باشیم، عضو اقلیت مسیحی خاورمیانه هستم.»

این پروژه انگیزه بزرگتری برای گوئز ایجاد کرد. او در حال حاضر گرفتار جمع آوری آرشیو عکس های اقلیت های مسیحی در سراسر خاورمیانه است. او در این باره گفت: «تا کنون عکس های از خانواده های یمنی و بحرینی به دستم رسیده است. از آن جایی که هیچ آرشیو مستندی از زندگی اقلیت های مسیحی در خاورمیانه وجود ندارد، من تلاش می کنم این پروژه تا آنجا که می شود گسترش دهم.»

از نکات قابل توجه این نمایشگاه بازدیدکنندگان مسن آن بودند. درک نگاه جوان و به روز گوئز به آرشیو دیجیتال برای برخی از بازدیدکنندگان مسن که به آرشیو ملموس و فیزیکی عادت کرده اند، ساده نبود. او با حوصله برای بازدیدکنندگان توضیح داد که اسکنی از هر عکسی برای او همان ارزش عکس کاغذی را دارد.
گوئز از همگان برای تکمیل آرشیو خود دعوت کرد.

الشرق الاوسط فارسی:
Related Post