در طی بیش از دوماه روزنامه وزین «واشنگتن پست» هجمه‌ای تمام‌عیار ضد سعودی را به‌خاطر جنایت هولناکی که قربانی آن جمال خاشقجی بود رهبری کرد. هجمه‌ای که در آن، این روزنامه تمام وسایل مشروع و غیرمشروع را به‌کار برد. گزارش‌های بی سند، مقاله‌های بی‌منبع، حملات ناحق و ترور معنوی بر علیه هر نظری که سعودی را مقصر نمی‌دانست. هجمه‌ای بسیار سخت که واقع‌نگری در آن نبود و تنها روح انتقام حاکم بود. نویسندگان این روزنامه که باید اخلاق حرفه‌ای خود را حفظ می‌کردند به‌صورت شامل مملکت و رهبری آن را مورد حمله قرار دادند و مرگ خاشقجی را بهانه‌ای برای شدیدتر کردن حملات خود وضع کردند. همه اتهامات و گفته‌های آنان نیز هیچ دلیل و برهان قاطعی نداشت.
آنچه در اینجا برای ما حائز اهمیت است مسئله‌ای است که دیروز واشنگتن پست بدان اشاره و منتشر کرده‌است. در این مقاله آمده‌است که تمام مقالات و نوشته‌های مرحوم خاشقجی و نظرات او دربارهٔ سعودی که او را به شکل یک منتقد سعودی جا زده‌است و او بدین مسئله تأکید می‌گذاشت که منتقد خاندان حاکم و سیاست‌های آنهاست، معلوم شد که همه این تلاش‌های او به دستور رژیم قطر صورت گرفته و او در این کار خود از آنها خط و نشان دریافت می‌کرد. به‌عبارت دیگر مشخص شد که ده‌ها مقاله‌ای که وی منتشر می‌کرد در واقع از دوحه می‌آمد و او تنها نام و عکس خود را بر روی مقاله‌هایی که از دوحه دریافت می‌کرد تا به نام خود چاپ کند، می‌گذارد. آیا در تاریخ رسانه یکچنین رسوایی مشاهده شده بود؟!
البته انجام چنین اعمالی از سوی رژیم قطر برای آن دسته از کسانی که با نحوه کار آن در اعمال شرارت در منطقه آشنایی دارند امر شگفتی نیست اما شگفت اینجاست که چگونه روزنامه وزینی مانند واشنگتن پست چنین فریبی می‌خورد و از تشخیص کسانی که با تزویر، با نام‌های دیگران مقاله چاپ می‌کنند تا ضد یک کشور دیگر عمل کند، بازمی‌ماند. همیشه منش این دولت آن بوده که برای مخالفان ثبات در کشورهای مختلف مال و ثروت و سکوی رسانه‌ای فراهم می‌آورد تا آنها را به وسیله‌ای برای خود تبدیل کند که در تخریب به کار گیرد. شاید اگر مرحوم خاشقجی نمی‌مرد قطر همچنان به این کار خود ادامه می‌داد و با استفاده از نام او مقالات زیادی را در نکوهش و حمله علیه سعودی می‌نوشت. البته این تنها سعودی نبود که مورد هجوم مقالات قطری واقع می‌شد بلکه اداره کاخ سفید و پرزیدنت ترامپ نیز مشمول این حمله شدند و این مسئله ثابت می‌کند که قطر این شیوه مقالات جعلی را در ارتباط با روزنامه و رسانه‌های دیگری نیز به‌کار می‌گیرد اما با این تفاوت که واشنگتن پست توانست این فریب را کشف کند اما رسانه‌های دیگر هنوز از کشف چنین تزویری عاجز مانده‌اند.
اگر واشنگتن پست، ناشی از فریب، به چاپ مقاله‌های جعلی پرداخت که بر پایه آنها نتیجه‌گیری های نادرست و اندیشه‌های گمراه کننده و تهمت‌های باطل علیه سعودی اعمال کرد، پس باید معذرت خواهی کند؛ و چنانچه یکی از نویسندگان این روزنامه در این فریبکاری سهیم باشد پس باید صدبار معذرت‌خواهی کند. به‌هرحال بر این روزنامه وزین بایسته‌است که تصمیم شجاعانه‌ای بگیرد و برای همه آن مجعولات و انتحالی که بر ضد سعودی کرد عذر بخواهد.