عکسی آرشیوی از مبارزان سازمان «جبهه النصره»

تحولات بحران سوریه شتاب زده شده است، بنا به شنیده هایم از منابع مسؤل، در حال حاضر بر مرحله پس از اسد تمرکز وجود دارد. از مهم ترین تحولات موجود در عرصه، اقدام نظامی ترکیه است، هر چند و بر خلاف اعلام برپا کردن مناطق امن در مرزهای ترکیه با سوریه، این اقدام ترکیه بیشتر بر تعقیب کردن شبه نظامیان کرد به جای «داعش» متمرکز است.

از جمله دیگر تحولات مهم درعرصه، چیزی است که توسط روزنامه «وال استریت ژورنال» آمریکا منتشر شد، که درباره قدرت دستیابی جناح های مخالف به پیشرفت های استراتژیک در شمال سوریه است که بعد از به کنترل در آوردن یک منطقه استراتژیک که در امتداد سه استان ادلب و حماه و لاذقیه کشیده است، حلقه را بر اسد تنگ تر کردند. تمامی این ها در حالی رخ می دهد، که اطلاعات ویژه از حرکت دیپلماتیکی نشان دارد که کشورهای بازیگری، در سطح عربی و بین المللی، در آن نقش دارند و برای بررسی بحران سوریه، و به طور خاص مرحله بعد از اسد می باشد.

بدیهی است، آنچه در عرصه اتفاق می افتد مهم ترین بخش از این مذاکرات است، به خصوص که همه طرف های مربوطه آگاهند که روند سریع رویدادها در عرصه بسیار قابل توجه است، و اعتراف اخیر اسد دلیلی بر آن است. این شتاب در روند تحولات، به ویژه ائتلاف ترکیه با آمریکا، به بن بست قابل توجهی در بحران سوریه منجر شد. بنا به گزارش روزنامه «وال استریت ژورنال»، واشنگتن به علت همکاری اخیر خود با آنکارا در سوریه برای هدف قرار دادن «داعش» با بن بست روبه رو شده است. علت آن هم این است که برخی از گروههای معارضان سوری، که در حال پیشرفت در خاک سوریه هستند، از «اسلام گرایان» متحد با ترکیه هستند که آمریکا آن ها را جزء سازمان های تروریستی طبقه بندی می کند. این بن بست تنها به آمریکایی ها مربوط نمی شود، بلکه حتی ترک ها برای مبارزه با «داعش» باید با گروه های کرد متحد با واشنگتن همکاری کنند که آنکارا آن ها دشمن ترکیه تلقی می کند.

البته، ائتلاف ترکیه – آمریکا، علیه «داعش» برای هر دو طرف مهم است؛ چرا که آمریکا به موجب آن پوششی برای اقدام ترکیه در سوریه فراهم می کند، در حالی که ترکیه به آمریکایی ها حق استفاده از پایگاه «اینجرلیک» را می دهد که پیش از این و از سال ۲۰۰۳، ترک ها به آمریکایی ها اجازه استفاده از آن را نمی دادند. این پایگاه از اهمیت لوجستیکی برخوردار است، و از تکیه کردن آمریکایی ها، تنها به پایگاه های خود در قطر می کاهد. در حال حاضر واشنگتن و آنکارا باید برای خروج از بن بست متحدان خود، که یکدیگر را دشمن هم طبقه بندی می کنند، راهی بیابند. ترکیه باید برخی از گروه های کرد متحد با واشنگتن را بپذیرد، هر چند گمان می رود آن ها کما بیش با اسد همکاری می کنند! آمریکا هم باید با برخی از متحدان ترکیه از معارضان سوریه، مانند «جبهه النصره»، که واشنگتن آن را جزء گروه های تروریستی طبقه بندی می کند، همکاری کند.

بنابراین روشن است که آنکارا و واشنگتن مجبور خواهند شد امتیازاتی بدهند که شاید «جبهه النصره» از آن سود ببرد! متأسفانه همه این اتفاقات به دلیل این است که واشنگتن در طولانی شدن بحران سوریه شکست خورد و مشورت خردمندان را نادیده گرفت.

بنابراین، گزینه های آسانی در سوریه وجود ندارد، آن هم با توجه به روند شتاب زده حوادث و تحولات موجود بر ضد اسد، که به طور یقین در دایره کوچک او کسانی هستند که جدی بودن این تحولات سریع را احساس می کنند. خصوصاً این که کاملاً روشن است که زمان به سود هیچ کس نیست، چه اسد، یا پیروان او، و حتی دشمنان او.