او سعی کرد با پیشنهادات جدیدی در زمینه پناهندگی، خود را از مرکل متمایز کند
هامبورگ: راغده بهنام
آنگلا مرکل، صدر اعظم آلمان پس از ۱۸ سال رهبری اتحادیه دموکرات مسیحی آلمان، این سمت را به متحد خود، آنه گریت کرامپ کارن باوئر واگذار کرد.
به گزارش الشرق الاوسط، پس از اعلام نتایج و موفقیت کارن باوئر معروف به «آ ک ک» هر دو بانو یکدیگر را در آغوش گرفتند و کارن باور نتوانست اشک‌های خود را پنهان کند.
رهبر جدید اتحادیه دموکرات مسیحی آلمان با ۵۱۷ رأی توانست در مقابل رقیب خود فریدرش مرز که ۴۸۲ رأی کسب کرده بود با تفاوت ۲۵ رأی پیروز شود.
۱۰۰۱ نماینده برای انتخاب جانشین مرکل رأی دادند، این در حالی است که در دور اول انتخابات هیچ یک از ۳ کاندیدای شرکت کننده نتوانست نصف به اضافه یک از تعداد آراء را به خود اختصاص دهد و در مرحله دوم فقط دو کاندید در انتخابات شرکت کردند.
کارن باوئر در سخنرانی قبل از انتخابات در تلاش برای رد اتهامات وارده به وی در خصوص نزدیکی به مرکل گفت: «همه فکر می‌کنند من نسخه‌ای برابر با اصل از مرکل هستم، اما من به شما می‌گویم که من خودم هستم».
رهبر جدید اتحادیه دموکرات مسیحی آلمان در آستانه انتخابات گذشته، ایده‌های جدیدی ارائه نداد و سعی کرد با پیشنهاداتی در خصوص پناهندگان خود را از مرکل متمایز کند.
پیشنهادهای وی در زمینه بازگشت پناهندگان سوری که درخواست آنها برای بازگشت رد شده و یا پناهندگانی بود که در کشورهای خود درگیر جنایت‌هایی هستند.
این در حالی است که وزارت خارجه پس از آن اعلام کرد که بازگشت پناهندگان سوری به کشورشان، زندگی آنها را به خطر می‌اندازد. نمایندگان طرفدار کارن باوئر در گفتگو با «الشرق الاوسط» این گفته‌ها که وی نسخه‌ای از مرکل است را رد کردند.
کاترین هاینریتز گفت: «مرکل ۱۸ سال پیش و در زمانی که به عنوان رهبر حزب انتخاب شد نیز با اتهامات این‌چنینی روبرو شد و همه گمان می‌کردند که او نسخه‌ای از هلموت کوهل است، چرا که او همیشه مرکل را «دختر کوچک من» می‌نامید، اما آنگلا مرکل برای همه ثابت کرد که او با کوهل متفاوت است».
رودریش کسفیتر، نماینده پارلمان و عضو کمیته امور خارجه نیز گفت: «رهبر جدید می‌تواند حزب را متحد کند، چرا که او یک «بانوی عاقل» است و افکار جدید فراوانی در سر دارد».
مصطفی عمار، یکی از اعضای هیئت امنای حزب نیز گفت: «پیروزی کارن باوئر در انتخابات به منزله تکمیل مسیر مرکل در سیاست‌های پناهندگی، آزاد اندیشی و پذیرش پلورالیسم در جامعه و درون حزب است».
