سوریه

یک باره و بدون مقدمه، جو بایدن معاون رئیس جمهور آمریکا اعلام کرد در صورتی که امکان حل و فصل سیاسی بحران سوریه وجود نداشته باشد، ایالات متحده و ترکیه آماده راه حل نظامی هستند. البته، شانس موفقیت راه حل سیاسی در سوریه ضعیف به نظر می رسد، آیا دخالت نظامی الان ممکن شده است؟

پاسخ ساده است، هر چند برخی ها سعی کردند از آن طفره بروند و یا آن را انکار کنند، و آن این است که سوریه راه حلی غیر از راه حل نظامی ندارد.

مسئله نیاز به شرح زیادی ندارد، آن چه که روسیه در سوریه انجام می دهد،  اقدام نظامی است. همچنین ایران، آن چه که تهران و شبه نظامیان شیعه وابسته به آن در سوریه انجام می دهند نیز  اقدام نظامی است. اقدام بشار اسد از زمان آغاز انقلاب نیز دشمنی و جنایت در حق سوری ها است و اقدامی نظامی است. همین مسئله بر اقدامات ترکیه در سوریه نیز منطبق است، و آن چه مخالفان سوری برای دفاع از خود انجام می دهند نیز اقدامی نظامی است. ائتلاف بین المللی بر ضد داعش به رهبری آمریکا نیز وجود دارد. هر اقدامی در سوریه در حال حاضر نظامی است، بنابراین چرا اینک به دخالت نظامی  اشاره می شود؟ و به چه حقی روسیه اظهارات معاون رئیس جمهور آمریکا را محکوم می کند، در حالی که جنگنده های روسیه، سوری های بی دفاع، و مخالفان را هدف قرار می دهند؟.

بنابراین، هر آن چه در حال حاضر در سوریه اتفاق می افتد یک اقدام نظامی است. به همین علت برای استفاده از نیروی نظامی در آن جا نیازی به اشاره نیست. شاید برخی ها بگویند: بسیار خب، پس چه باید کرد؟

پاسخ این هم بسیار ساده است، اینک آن چه مورد نیاز هست، جدیت و پایبندی است، و این همان چیزی است که آمریکایی ها در سوریه و تمامی منطقه، به ویژه در عراق انجام نمی دهند، و این چیزی است که ایرانی ها و روس ها و اسد و همچنین «داعش»، آن را درک کرده اند. عدم جدیت آمریکایی ها، و تلاش برای هدر دادن زمان، برای این که بحران سوریه و غیره، مشکل رئیس جمهور آینده آمریکا باشد، چیزی است که روس ها را به مداخله در سوریه دفع کرد، و به ایرانی ها جرأت داد، و باعث شد اسد با کارت ایرانی روسی بازی کند تا زمان بیشتری برای خود بخرد.

بنابراین، تصور موفقیت راه حل دیپلماتیک در سوریه، آن هم در میان این همه خون و خرابی دشوار است. بدون این که طرف های حامی اسد درک کنند که هزینه سنگینی پراخت خواهد شد، و تا زمانی که متسبب از بین رفتن جان ها در سوریه شوند، مسؤلیت آن را متحمل خواهند شد.

اشاره معاون رئیس جمهور آمریکا به اقدام نظامی، و یا عدم اقدام نظامی، مهم نیست، زیرا دولت آمریکا بی اعتبار است، به خصوص آن که، دولت آمریکا، به خطوط قرمزی که توسط خود اوباما برای اسد ترسیم شدند، و نه یک بار، بلکه بارها و بارها آن ها را زیر پا گذاشت، متعهد نیست.

از این رو، مسئله اشاره به اقدام نظامی یا تهدید به ارسال نیروهای عربی و یا غربی نیست، بلکه مسئله واقعی ، میزان جدی بودن دولت آمریکا است. اقدامات زیادی وجود دارد که واشنگتن می تواند آن ها را با ارسال پیام روشنی به اسد، و حامیان او، انجام دهد، و آن این است که قواعد بازی تغییر کرده است،  و همان طور که یک جزیره وجود دارد، یک چوب هم وجود دارد، و این چیزی است که اوباما تا کنون انجام نداده است، بنابراین تهدیدات بایدن ارزش واقعی ندارد، زیرا کردار سنجیده می شود، نه گفتار؛ به خصوص که هر آن چه در سوریه انجام می شود، اقدامی نظامی است.