خانواده های سرشناس مقیم الصویره متمول بودند

عکس: آثار باقی مانده از یک کشتی دوره باستان در مقابل ساحل شهر الصویره در مراکش
کازابلانکا – لحسن مقنع
کشف آثار باقی مانده یک کشتی دوره باستان در ساحل اقیانوس اطلس شهر الصویره واقع در جنوب مراکش دوباره داستان مردانی که مراکشی ها به آنها «تاجران سلطان» می گفتند را احیا کرد. این بازرگانان از شهرهای بزرگ مراکش با انعقاد قراردادهایی با پادشاهان مراکش به امتیازهای قابل ملاحظه در بخش بازرگانی و عوارض گمرکی دست می یافتند.
وزارت فرهنگ و ارتباطات مراکش گفت «چندین تیم غواصی متخصص در الصویره موفق به تشخیص محل غرق شدن این کشتی و بررسی آثار باقی مانده در کشتی در عمق یک و نیم متری شدند. آثار حریق بر روی برخی از ستون های چوبی باقی مانده در کشتی مشاهده می شود. این گروه ها موفق به کشف آثار باقی مانده از یک توپ آهنی شدند. احتمال کشف آثار کشتی های دیگری که در این منطقه غرق شده اند دور از ذهن نیست چرا که بندر الصویره طی برهه های طولانی شاهد جنب و جوش و حرکت قابل توجهی بوده است.»
الصویره در سال ۱۷۶۰ توسط سلطان محمد سوم ابن عبد الله (پدربزرگ پادشاه مراکش محمد ششم) ساخته شد. این بندر در قرن هجدهم و نوزدهم در عرصه اقتصادی و بازرگانی نقش محوری در مراکش ایفا می کرد و به عنوان مهم ترین بندر مبادلات خارجی کشور شناخته می شد.
بازرگانان سلطان در آن دوره از مراکش و فاس و دیگر پایتخت های تاریخی کشور عازم صویره می شدند تا با سلاطین مراکش قراردهایی ببندند و در مقابل به امتیازات چشمگیری در زمینه تجارت و عوارض گمرکی و وام بی بهره از سلطان دست می یافتند. هدف از این اقدام، تقویت فعالیت بازرگانی بود.

خانواده های بازرگانان متمول و شناخته شده در الصویره زندگی می کردند. این خانواده ها از جمله خاندان های یهودی مثل آل مقنین و آل قوقز و آل الملیح و آل افریاط و برخی از مسلمانان مثل خاندان توفلعز و بوهلال از طریق مبادلات خارجی به ثروت انبوهی دست یافتند.

این شهر صحنه رویدادهای بسیاری از جمله حمله ناوگان فرانسوی در سال ۱۸۴۴ بود. این حمله به عنوان یک اقدام تنبیهی برای منع مراکش از همکاری با جنبش مقاومت الجزایر انجام شد.